Even terug naar de zonverduistering. Ik werd even afgeleid door het verhaal van die tablets. Maar het was dus de bedoeling om, zonder mijn gezichtsvermogen te verliezen, iets te zien van de gedeeltelijke zonsverduistering. En misschien zelfs wel vast te… Verder lezen →
Het begint met de zonsverduistering. Als ik naar iets kijk wat ver buiten onze atmosfeer is, ben ik zeer gefascineerd. Het dringt dan weer even door hoe nietig wij zijn in het heelal, op deze planeet. Soms sta ik een… Verder lezen →
Niet alleen ikzelf ben blij met m’n tuintje, maar ook ondergrondse gasten lijken het naar hun zin te hebben. Overal vind ik mollengangen en hoopjes, en misschien hebben ze ook hier en daar een overleden plant op hun geweten… Als… Verder lezen →
We gaan met z’n tweetjes op pad, voor onze gebruikelijke jogronde door de polder. Niet ver van huis staat er, inmiddels al een paar weken, een schattig donkergrijs veulentje met z’n witte geappelde moeder in de wei. Ik roep wat… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑