Categorie Life&Mind
Terwijl er een paar huizen verderop alwéér de zoveelste tuin wordt leeggehaald, om plaats te maken voor een tegelvloer met wéér een helikopterdek, breek ik mijn hoofd hoe ik nog meer in de tuin kwijt kan. Voor mezelf, voor de… Verder lezen →
“Vroeger…”, (sprak oma tegen zichzelf hèhèhè), “… vroeger, was het béter”. Ik denk terug aan lang geleden, de zomervakanties waarin de zon voor mijn gevoel altijd scheen. “Morgen gaan we naar het strand!” werd er eens in de zoveel tijd… Verder lezen →
De peultjes blijken vooralsnog een goeie keuze, want bijna alle zaadjes zijn opgekomen. Ik heb er zelfs nog een paar extra bijgezet in de pot, die ook opgekomen zijn, al ijlen ze nu natuurlijk nog wat na op de rest…. Verder lezen →
Het was me ontschoten, maar ik werd er op ruwe wijze aan herinnerd door de factuur van mijn hostingprovider in m’n mailbox. Er is weer een jaar voorbij, en dat betekent dat dit blog nu 5 jaar bestaat… een mini-jubileum!… Verder lezen →
De zakjes met allerlei zaadjes liggen naar me te lonken, nu het ineens voorjaar is… Peinzend inspecteer ik de tuin en de terraspotten, om te ontdekken of er ergens nog een geschikt plekje vrij is. Maar in de potten waar… Verder lezen →
“Oooo nou zie ik het! Jaaa…!” klinkt het verderop in het gangpad van de winkel. Ik kijk op, en aan haar blik zie ik dat ze het tegen mij heeft. En dan herken ik haar ook. Het is de Wandeldame!… Verder lezen →
Het is werkelijk bloedirritant. We moeten en zullen zo snel mogelijk de aarde opmaken. Apparaten met een fatsoenlijke levensduur? Echt niet, er moet geld verdiend worden! Mijn vorige televisie was nog lang niet ‘op’, vond ik, maar soort van gedwongen… Verder lezen →
Het is best moeilijk om iets op televisie te vinden wat mijn aandacht vasthoudt. De meeste films en series kijk ik met één oog, met het andere zit ik gewoon iets te lezen op m’n ipad of telefoon of zo…. Verder lezen →
Nou doe ik zo mijn best om lief te zijn voor de vogels, met allerlei vogelvoertjes, schuilhuisjes en nestkastjes, maar dat is helaas niet wederzijds. Er zit weer zo’n ondankbare eigenwijze dondersteen mijn kostbare huisje te slopen. In het voorjaar… Verder lezen →
Ik ben wat stil. Niet in mijn hoofd, nee, daar is het altijd druk. Maar ik probeer even tot rust te komen. De gedachten die wild allerlei kanten op schieten, de plannen in allerlei richtingen, steeds weer vastlopend in de… Verder lezen →