Ik ben als kind altijd een knutselskip geweest. Maar zeg nou zelf: wanneer ben je nou nog een beetje creabea bezig als volwassene? Ok, misschien bij het creëren van een avondmaaltijd of zo. Maar mijn creatieve hobbies zijn erbij ingeschoten… Verder lezen →
Druk druk druk in mijn hoofd. Ik ga even lopend naar de winkel. En stevig doorlopend ook, want dan werk ik gelijk aan m’n conditie. Er komt een man aanfietsen uit de straat van rechts. Tergend langzaam. Zo langzaam, dat… Verder lezen →
Het is maart, dus ik ben nou niet bepaald bezig met paddenstoelen. Er valt, afgezien van het voeren van de vogels, in de tuin ook niet veel te doen. Maar de appelboom en de katsura moeten worden gesnoeid (>snik<), omdat… Verder lezen →
Ouderenzorg. Ik heb er nooit zo bij stilgestaan. Natuurlijk denk je wel eens: hoe moet dat als ik oud ben, kan ik rondkomen, is er nog plek in de maatschappij als je krakkemikkig bent, van die dingen. En ook heb… Verder lezen →
Oké, nog één keer dan, maar dan hou ik er echt over op (denk ik ;-))… Meneer en mevrouw specht zijn er weer. Ze wisselen elkaar tegenwoordig af met een bezoek aan mijn tuintje. Vooral als ik m’n spechtenblok weer… Verder lezen →
Nog maar net schreef ik over mevrouw specht die steeds op bezoek komt, of ik doe weer een ontdekking. Het is namelijk niet alleen mevrouw specht die aan mijn spechtenblok komt peuzelen. Ook meneer specht komt op bezoek! Ja, ik… Verder lezen →
En hop! … het is weer winter. De ochtendzon komt nauwelijks door de laaghangende mist heen. Gisteren liet ik de openslaande deuren nog even open staan, omdat het zo heerlijk was. Met de verwarming op 15 werd het toch zomaar… Verder lezen →
Vorig jaar om deze tijd schreef ik over de leuke eendenstelletjes die ik hier steeds tegenkom. Mijn buurtgenoten. En bijvoorbeeld de loopeenden, die vormden een wonderlijk trio, van twee witte en een zwarte eend. Ergens vorig jaar was één van… Verder lezen →
Ik heb het de laatste tijd ontzettend druk. Met het regelen van dingen waar ik maar heel weinig invloed op kan hebben. En dat laatste betekent voor mij: stress. Problemen zijn niet erg, maar ze moeten wel oplosbaar zijn! Tja…. Verder lezen →
Het was een lange, zware dag. Onderweg naar huis eten we wat, en ik gok de koolhydraten om m’n insuline toe te dienen. Bij nader inzien blijk ik misschien iets te voorzichtig te zijn geweest, en oh ja, er zat… Verder lezen →
© 2023 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑