Het kan gewoon niet op, deze maand, wat een zon! Vorige maand klaagde ik nog over de deprimerende donkere maand februari, maar nu valt er echt niks over te klagen. Heerlijk… iedere dag wel even fietsen, wandelen, of gewoon in… Verder lezen →
Na het snoeien van de katsura en de bloeiende kronkelhazelaar, laatst, heeft manlief het behoorlijk te pakken. Snotteren, spierpijn, zelfs keelpijn… hooikoorts is geen pretje! De volgende dag komt hij doodop van het werk vandaan, ook al fietst hij met… Verder lezen →
De laatste tijd heb ik dagelijks vinken op bezoek. Gezellig vind ik die. Ze schuifelen met kleine huppelhipjes over het terras, en scharrelen op de grond onder de boom, om vervolgens weer een struik in te schieten. Of ze fladderen… Verder lezen →
Ik sta een beetje voor het raam, te kijken, wat moet er allemaal gebeuren in de tuin? Wat kan ik doen? Dit mooie weer schrééuwt gewoon om buitenklusjes. Het valt me op dat het kijken zelf wat moeizaam gaat… uhhh…… Verder lezen →
Het kriebelt alweer enorm. Een voorjaarszonnetje, overal opkomend groen, bloemknopjes die zich beginnen te vormen… Ik wil in de tuin aan de slag! Maar ik heb zoveel twijfels… Ik twijfel of ik de afgestorven planten al zal opruimen. Het staat… Verder lezen →
Er schiet een schaduw langs, en dan een tweede. Wat was dat? Ik loop naar het raam. Het zijn twee jonge merels, samen op verkenning in de tuin. Misschien op zoek naar een territorium. Maar dan hebben ze pech, deze… Verder lezen →
Ja, zo’n datum kan ik niet zomaar voorbij laten gaan. Wat een heerlijk ritmisch patroon en palindroom! Het begint waar het eindigt en eindigt waar het begint. Een begin terug, een ommekeer, een… vandaag is symbolisch, denk ik, vind ik,… Verder lezen →
Het is Eunice, deze keer. Dudley is nog maar net voorbij, en nu is het menens. Ik loop af en toe naar het raam, even kijken of het wel goed gaat daar buiten. Het hele huis schudt, en de deuren… Verder lezen →
Stelletjes vind ik altijd leuk in de natuur. Koppeltjes, die niet bij elkaar zijn weg te slaan. Steeds als ik weer een soort ontdek die monogaam is ben ik weer verrast en vertederd. En ook leuk is het, als je… Verder lezen →
Het blijft maar grijs en grauw en donker en somber. En niet alleen in mijn verbeelding, nee, de cijfers bevestigen het. We beginnen 2022 met minder dan de helft van de zonuren van een ‘normale’ maand januari, we komen echt… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑