Tijdens het wandelen of fietsen of joggen kijk ik graag om me heen om van de omgeving en vooral van de natuur te genieten. Maar wat me opvalt is dat er zo veel troep ligt. Zwerfafval noemen ze dat. Alsof… Verder lezen →
Oké, soms smokkel ik een bee(s)tje. Ook lètterlijk. Het is namelijk helemaal niet in de tuin, dat ik dit beestje zie. Maar dat is in een wip veranderd… Ik loop naar huis, en zie midden op straat ineens…. een salamandertje!… Verder lezen →
In de achterste hoek van de tuin staat een sierappeltjesboom. Met wat struiken eromheen. En een heg ernaast. En een heleboel hosta’s ervoor. En pachysandra. Het is er een beetje donker, maar ook koel en beschut. Aan de grond zie… Verder lezen →
Zo’n tuintje is vooral bedoeld voor de beestjes, en een beetje voor het oog, maar… het is toch ook wel leuk om iets uit eigen tuin te eten. Zo had ik vorig jaar ineens tomaatjes, die zich spontaan gevestigd hadden… Verder lezen →
Vorig jaar was mijn eerste blogjaar. En zonder dat ik dat van tevoren gepland had, gingen mijn schrijfsels verrassend vaak over de tuin en alles wat ik daar aantrof. Zo leuk, al die beestjes en plantjes! Ik was me ineens… Verder lezen →
Hèhè… Het is zover! Ein-de-lijk gaan ze het huis uit! Het waait iets minder hard dan gisteren, en er valt af en toe een druppel, maar het is overwegend droog. Ik kijk gelijk uit het raam als ik wakker ben,… Verder lezen →
Fietsen. Door weer en wind. Door mist, regen, sneeuw. Bepakt en bezakt. Dat is hier normaal. Dit is Nederland. Het is hier plat. Maar ook dijkig en polderig. En jemig wat heb je vaak wind tegen in die polder en… Verder lezen →
Voortdurend hou ik ze in de gaten, de koolmezen in ons nestkastje. De natuur moet zichzelf kunnen redden, maar ik wil zó graag dat het goed afloopt met ze! De invliegopening hangt netjes naar het noordoosten, maar… het wordt ineens… Verder lezen →
Het wordt een warme dag. Ik zet om half 7 ‘s morgens alle ramen en deuren open om het huis zo koel mogelijk de dag te laten beginnen. Ik zet een parasol op, voor de openslaande deuren, zodat de ramen… Verder lezen →
Ze zijn uitgevlogen. Denk ik. Op de eerste ochtend van de zomer, die afgelopen zaterdagnacht om 23:47 begonnen is, is het stil in ons gastenhuisje. Het voelt ineens heel leeg. Het begon met heel hoog nauwelijks hoorbaar gepiep, ruim twee… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑