Hij is regelmatig voorbijgekomen in mijn reeks Tuinbeestjes-posts: de egel. Het stekelige beestje zou afschrikwekkend moeten zijn, met al zijn gevaarlijke uitsteeksels, maar eigenlijk vindt wel iedereen ze schattig… Zoals ze over de grond scharrelen, met hun gekussende pootjes, geluidjes… Verder lezen →
Ik ben een beetje in de bonen. Het is zo verwarrend… Sinds een tijd doe ik namelijk aan peulvruchten. En dat brengt me allerlei nieuwe vragen en dilemma’s. Want ik denk nou eenmaal overal (een beetje teveel) over na. En… Verder lezen →
Ze hebben een prachtig nest bijelkaargeknoopt, het stel meerkoeten, een hele ster van riet! Niks rommeligs, niks afval en stukken plastic zoals je tegenwoordig nogal eens ziet – vrij deprimerend – maar gewoon natuurlijk in elkaar gevlochten stengels, prachtig. Een… Verder lezen →
Het kan gewoon niet op, deze maand, wat een zon! Vorige maand klaagde ik nog over de deprimerende donkere maand februari, maar nu valt er echt niks over te klagen. Heerlijk… iedere dag wel even fietsen, wandelen, of gewoon in… Verder lezen →
Na het snoeien van de katsura en de bloeiende kronkelhazelaar, laatst, heeft manlief het behoorlijk te pakken. Snotteren, spierpijn, zelfs keelpijn… hooikoorts is geen pretje! De volgende dag komt hij doodop van het werk vandaan, ook al fietst hij met… Verder lezen →
De laatste tijd heb ik dagelijks vinken op bezoek. Gezellig vind ik die. Ze schuifelen met kleine huppelhipjes over het terras, en scharrelen op de grond onder de boom, om vervolgens weer een struik in te schieten. Of ze fladderen… Verder lezen →
Ik sta een beetje voor het raam, te kijken, wat moet er allemaal gebeuren in de tuin? Wat kan ik doen? Dit mooie weer schrééuwt gewoon om buitenklusjes. Het valt me op dat het kijken zelf wat moeizaam gaat… uhhh…… Verder lezen →
Het kriebelt alweer enorm. Een voorjaarszonnetje, overal opkomend groen, bloemknopjes die zich beginnen te vormen… Ik wil in de tuin aan de slag! Maar ik heb zoveel twijfels… Ik twijfel of ik de afgestorven planten al zal opruimen. Het staat… Verder lezen →
Er schiet een schaduw langs, en dan een tweede. Wat was dat? Ik loop naar het raam. Het zijn twee jonge merels, samen op verkenning in de tuin. Misschien op zoek naar een territorium. Maar dan hebben ze pech, deze… Verder lezen →
Ja, zo’n datum kan ik niet zomaar voorbij laten gaan. Wat een heerlijk ritmisch patroon en palindroom! Het begint waar het eindigt en eindigt waar het begint. Een begin terug, een ommekeer, een… vandaag is symbolisch, denk ik, vind ik,… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑