Bijna iedere week ben ik op de markt te vinden. Een beetje rondstruinen, een lunchhapje scoren, en groente en fruit inkopen. Soms zoek ik specifiek ergens naar, maar soms laat ik me gewoon verrassen door het actuele overschot. Want er staan meerdere kramen die overduidelijk hun aanbod pas aan wat er op de veiling gedumpt is. Zonde om weg te gooien, dus voor een schijntje schuiven ze doos na doos naar wie maar wil.
Deze week zijn het… persimmons. Of kaki? Of heet het nou sharon? Als ik het ‘even’ opzoek, kom ik verschillende beweringen tegen. De vrucht van de kakiboom komt in ieder geval oorspronkelijk uit Azië, waarschijnlijk China, en is de nationale vrucht van Japan. De benaming sharonfruit is meer een handelsnaam, genoemd naar de vallei waar deze vrucht geteeld wordt in een land in het Midden-Oosten (dat ik momenteel niet bij naam wil noemen, anders gaat dit stuk zometeen ineens over iets heel anders). In ieder geval is kakifruit, kakipruim, persimon, persimmon allemaal dezelfde vrucht van de kakiplant.
Voor het gemak dus: kaki. Een hele doos, voor één euro. Hè? Dat kan ik niet weerstaan, dus ze gaan mee naar huis. Het blijken er toch best wel veel, een kilo of 3-4. Nu nog redelijk stevig, maar na twee dagen zijn ze al helemaal rijp en glazig aan het worden. Wat moet ik daar nu mee? Door de havermout bij het ontbijt, door de salade… maar het schiet niet op, ik zal echt iets moeten verzinnen. En, hoewel ik dat zelden eet, besluit ik om er jam van te maken. Maar dan op mijn manier.
En dat betekent: vrijwel zonder suiker. Dat is namelijk een reden voor mij om nauwelijks jam te eten: het bestaat vaak voor de helft uit suiker. Dus mijn probeersel wordt:
– 500 gram kaki
– een lepeltje of 6 chiazaad
– 2 eetlepels water
– 8 gram vanillesuiker
– een snufje pumpkin spices (zelf gemixed, natuurlijk)
Ben benieuwd of het wat wordt. Als het lekker is en het bevalt manlief, dan maak ik nog wat meer. En anders… tja, anders waren ze toch in de container beland. We gaan het zien. Enneh… als je nog ideeën hebt…?
… ik begin met twee potjes…
… kakijam?
19 augustus 2025 op 16:51
Het ziet er lekker uit! Ik heb laatst aardbeien/rabarberjam gemaakt, ook weinig suiker erin en een citroen erdoor gedaan. Heel erg lekker geworden, zelfs mijn man eet ervan en dat is helemaal geen jam liefhebber.
20 augustus 2025 op 23:07
O ja, klinkt ook lekker! Inmiddels blijkt dat de potjes in de koelkast nog steeds goed zijn, de eerste is net leeg! Heerlijk door de kwark ook… 😉
8 augustus 2025 op 10:43
Als fervent jammaker hoor ik graag of het is gelukt, of het houdbaar bleek, en natuurlijk hoe het smaakt.
8 augustus 2025 op 11:32
Pas achteraf bedacht ik dat wat citroensap op z’n plaats zou zijn, en dat heb ik er vanmorgen nog doorheen geroerd bij één potje. Het is meer een kruising tussen compôte en vruchtenspread geworden, dus niet dat typische jammerige, maar zelf vind ik dit juist lekkerder. En m’n hubbie heeft ‘m ook goedgekeurd, gelukkig… 😉
8 augustus 2025 op 10:07
Ik ben benieuwd …
8 augustus 2025 op 11:28
Nou, het is weliswaar een beetje korrelig van structuur, maar op zich wel lekker. Ik heb er nog wat citroensap doorgedaan, dat maakt het frisser. Het is wel wat compôte-achtig… maar dat is ook goed.