mijn creative zelfhulp blog bij (on)alledaagsheid

maand oktober 2021

Drawing on black

Searching for some new inspiration and motivation – after getting stuck doing the horse-on-bristol-smooth thing – I bought a new drawing pad: black Artist Aquarelle Paper. I think it costed about €1,80, so I’m not expecting much of it. The… Verder lezen →

Drawing dilemmas

From time to time, I am in terrible doubt. Are my drawings good enough? Am I even an artist? Doesn’t it take me way too long to draw? What is my signature style? Which material suits me best? Since I… Verder lezen →

Rotte appel (2) – Vlindervechten

Als ik weer een rotte appel in tweeën snijd en in het schaaltje leg, heb ik niet het idee dat dat nog nuttig is. Voor m’n gevoel is het veel te laat in het jaar voor vlinders. Maar in feite… Verder lezen →

Weer die footprint…

Als ik de waterrekening krijg van afgelopen jaar, maak ik van binnen een piepklein sprongetje. We hebben 17 m³ – bijna een kwart – minder water verbruikt! ‘Tuurlijk, het is maar een druppel op de spreekwoordelijke gloeiende plaat (hm, ik… Verder lezen →

Bloggen…waarom ook al weer?

Heerlijk vind ik het, om weer wat vaker even te zitten tikken. En toch moet ik steeds even op gang komen, als ik een tijdje niks geschreven heb. Ook bij andere blogs zie ik het onderwerp regelmatig terugkomen: ga ik… Verder lezen →

Mooie viezigheid

Als ik het gordijn open doe, moet ik even goed knipperen. Wauw! Vanuit de opkomende zon schieten de vliegtuigsporen alle kanten uit. Het lijkt wel een enorm vuurwerk. Is Zestienhoven net ontploft?!? Het is allemaal viezigheid natuurlijk, maar… wel fascinerend…. Verder lezen →

Uit eigen pot – een update…

Het was een probeersel, mijn moestuin-in-potten. Inmiddels staat het spul zo’n beetje af te sterven, dus de tijd is rijp – die wel, ja 😉 – voor een korte update. Wat betreft de courgettes ben ik er nog niet uit…. Verder lezen →

Joggen als een idioot

Het is tijd om voorzichtig aan weer een beetje te gaan joggen. Nadat ik twee maanden geleden mijn pols brak – en er vervolgens ook nog eens een keer op viel – heb ik het maar even laten zitten, wat… Verder lezen →

Pomppraatje (2) – en nu is het echt!

Het heeft me een aantal jaren van wikken en wegen gekost. Acht jaar, om precies te zijn. Het leek me vreselijk, zo definitief en voor altijd aan iets vastzitten. Maar, zoals ik al eerder schreef: ik heb de knoop doorgehakt…. Verder lezen →

Ongeluk zit soms óók nog in een klein… gat!

Als je dan denkt dat het ergste voorbij is. Het gips is eraf, de ergste pijn ook, het gaat de goede kant op. Dus besluiten we dat we onszelf trakteren op een vakantie. Het is gewoon ècht nodig, we hebben… Verder lezen →

© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑