Ik probeer op Google Maps in Streetview dat tyfuspaaltje terug te vinden. Want ik heb geen goed beeld meer van de situatie, en ondanks dat ik het al aan veel mensen heb uitgelegd, weet ik niet precies waarom het fout ging. Ik kende die weg ook niet. En nu ik het nog eens in ogenschouw neem, begrijp ik beter wat er gebeurd is.
Doordat we achter elkaar fietsen nadat we op het laatste moment besloten vanaf het dijkje de straat in te schieten, en er een bocht in het stukje fietspad zit dat de ene met de andere straat verbindt, heb ik geen zicht op wat er voor ons is terwijl ik schuin links achter R fiets, op weg om weer naast elkaar te fietsen.

Tja, als je het zo ziet, denk je: ben je blind of zo? Maar met een fietser vóór je, vanaf de kant van de blauwe pijl, is het ineens heel anders….

Het is wat surrealistisch. Dit tyfuspaaltje kost me minimaal een jaar van mijn leven, en misschien ondervind ik er zelfs de rest van mijn leven schade van. Als ik een tijdmachine had… Maar het is zinloos. Ik verleg de focus maar weer op vandaag, en morgen. Hopend dat ik aan de goede kant van de statistieken zit. En vervloek intussen stiekem toch nog eens inwendig dat paaltje. Dat onuitwisbaar in mijn geheugen is gegrift.