Zoals ik in deel 1 aankondigde, komen hier nog wat foto’s van wat ik aan flora gezien heb. De omgeving van Chania is weliswaar nog redelijk groen in september, maar het is niet zo’n kleurige bedoening als in mei/juni. En toch, tijdens de wandeling van Chrissi Akti naar Chania, over het duinpad, blijkt hier en daar nog een bloempje te ontdekken als je goed kijkt. Ik heb de pocketcamera dus maar eens meegenomen. In de felle zon zie je niet goed of een foto gelukt is; helaas zijn er een heleboel veel te onscherp.
Het suffe is, dat ik me meteen weer realiseer hoe weinig ik van de natuur weet. De meeste planten ken ik niet van naam, en als ik ze probeer op te zoeken kom ik soms verrassende wetenswaardigheden tegen!
De foto’s
Altijd weer indrukwekkend, zo’n bloeistengel van de agave. Ze schijnen wel 100 jaar oud te kunnen zijn.
En de bloeiende yucca’s; typisch weer een gevalletje van bij-ons-een-kamerplant-maar-hier-gewoon-in-de-natuur.
Ik ben ook weer even het stadspark van Chania ingelopen. De enorme ficus elastica staat er nog steeds indrukwekkend bij, al anderhalve eeuw oud.
Er staat ook een vreemde boom, althans, met vreemde vruchten. Het lijkt op een broodvrucht, maar ik heb nog nooit gezien dat er ook vruchten uit de stam groeien?! Waar het nog het meest op lijkt is de orange osage of hedge apple.
Eén van de palmbomen is begroeid met metershoge bloeiende klimop. Ik schreef eerder over de bolklimop in mijn tuin; deze hier moet dus echt wel heel wat jaartjes oud zijn!
Deze boom kende ik niet, met allemaal ‘sliertjes’ met lila bloemetjes en oranje vruchtjes. En veel insecten. En op deze foto een wants, dus. Na wat zoekwerk denk ik dat het een indische sering is.
Dan het loopje door de duinen.
Veel ‘zee’-varianten hier. Sommige hebben veel verschillende namen, zoals de pancratium maritimum die behalve zeenarcis ook strandnarcis, zeelelie, zandlelie en strandlelie wordt genoemd. Hele velden staan er hier, wat best bijzonder is. Er staan zowel bloeiende exemplaren als uitgebloeide, die hele grote zaaddozen vormen. Die springen open, waarna de zwarte zaden verwaaien of wegdrijven om elders weer te ontkiemen. Een informatief verhaal over deze plant vind je op https://www.flowersofchania.com/pancratium-maritimum.html
Ook weer ‘zee’: zeevenkel.
De zeedistels zijn jammergenoeg al uitgebloeid. Ik zag nog een paar bloeiers verderop, maar toen had ik natuurlijk mijn camera niet bij me 😉
Een hele vage foto van de gele hoornpapaver (ik heb nog een betere met een beestje, die komt nog). Hoewel deze soort in Nederland zeldzaam is, groeit hij hier in Chania uitbundig. Je kunt er een hallucinatiefeestje mee bouwen.
De springkomkommer staat hier ook overal. De grote (giftige) vruchten, die aan papaver doen denken, vullen zich met een slijmerig vocht, waardoor ze onder spanning komen te staan. Bij aanraking springen ze van de plant en spuiten de zaden uit het ontstane gat.
Deze plant zie ik ook regelmatig. Volgens mij is het de wonderboom of ricinus, ook al is hij niet zo rood als de bij ons gecultiveerde versie. Uit de boontjes wordt wonderolie geperst, dat vroeger als lampolie werd gebruikt. Hij is wel giftig!
Dan nog een aantal (onscherpe) bloemetjes die ik niet weet te determineren. Het is zo grappig dat ik ze pas zie als ik echt bewust aan het kijken ben met de camera in de aanslag. Die met die pluisjes, die piepkleine witte bloemetjes! En wat voor vruchtjes het zijn weet ik ook niet, het lijken wel een soort bramen. Zeebramen? 🙂
Dus uiteindelijk gebeurt er op dat kale stukje duin en strand verrassend veel meer dan ik dacht…
Volgende blog: de beestjes!
Wat vind jij?