De associatie die ik heb met de huismus is van oudsher: een doodgewoon vogeltje. Gewoner kan het niet. Maar het is zo normaal niet, dat ik ze in de tuin heb. Verderop is een winkelhofje met heggen ervoor, waar altijd wel flink wat mussen te vinden zijn. Maar het typerende eenvoudige piepje van de mus valt me in de tuin gelijk op, dat ben ik hier niet gewend.
Wat blijkt, een groep van 9 à 10 musjes heeft mijn vetbollenkooitje ontdekt. Met 5 of 6 tegelijk zitten ze erin, zich niks aantrekkend van de krappe ruimte, lekker pikkend en peuzelend.

Daarna rusten ze uit in de haagbeuk. Er wordt uitgebreid met vleugels geschud, gewassen, gekletst, een tukkie gedaan. Dan rond het badje, even drinken. Terug in de beuk. Dan weer naar het voerkooitje. En zo gaat het een tijdje door. Een uur of twee lang. Dan besluiten ze weer verder te trekken. Het lijkt het ineens best stil, als het gezellige mussengetjilp verdwenen is…

Twee dagen later sta ik achterin de tuin, als ik een meter van me af een vogeltje in het kersenboompje zie neerploffen. Het is een net uitgevlogen musje! Ach wat schattig, dat heb ik nog niet eerder gezien… Hij kijkt schuchter om zich heen, flappert en schudt wat met de vleugeltjes. Dan daalt hij met een korte flapperende boog af en landt onderin de naastgelegen euonymus. Vervolgens naar de grond, waar hij wat naar voren hipt en naar me lijkt te kijken tussen de blaadjes door. Is het veilig? Is er gevaar? Ik denk gelijk aan de vele buurtkatten die dagelijks door mijn tuin dwalen, op zoek naar speelgoed…
Hij hipt dapper weer naar voren, en blijft een tijdje staan uithijgen, terwijl hij mij met één oog in de gaten houdt. Hij heeft een soort opstaand kuifje van wilde babyveertjes op z’n kop, zo leuk! Uiteindelijk besluit ik ‘m toch wat te motiveren om de hoogte te zoeken, wat hij prompt probeert als ik iets naar voren kom. Nu zit ie tenminste op een tak, van de grond af, met hopelijk wat zicht op eventueel dreigend gevaar. Duimen maar, dat de katten even niet op strooptocht zijn… Veel succes, musje!
6 mei 2025 op 21:04
Wat een leuk verhaal over je huismusjes Ze zijn zo leuk. En ik kan het weten, want we hebben hier regelmatig een groepje in de tuin. Nu eens op het terras, dan weer bij het badje of lekker in de klimop. En altijd maar gezellig kwetteren. Hopelijk redt je jonkie het. Hier vliegen pa en ma koolmees momenteel af en aan naar de nestkast. Ik kan dus ook weer jong spul verwachten.
9 mei 2025 op 08:18
Leuk! En wat fijn dat je toch weer gasten hebt, dat is weer goed voor veel plezier en mooie plaatjes!
5 mei 2025 op 18:51
Ja, het geluid van zo’n groepje huismussen is zo gezellig, daar kan je wel aan wennen. Als ze het eenmaal naar hun zin hebben zullen ze wel met regelmaat komen. Wat leuk ook dat er een jong bij je was en oeps, de katten… Hier vliegen pimpelmeesje af en aan naar het vogelhokje, ze hebben steeds zo weinig voer in de bek voor het jonge spul. Ik maak me bezorgd of ze wel groot komen zo. Ik heb al een paar wormen uit de tuin op een bakje gelegd maar of ze dat gezien hebben????
5 mei 2025 op 20:54
Ohhh spannend! En inderdaad, het is zorgwekkend. Af en toe strooi ik wat gedroogde meelwormen en voer voor de ouders.
Ik heb hier helaas geen nestelende gastjes in de tuin dit jaar…
5 mei 2025 op 16:52
Een lief, schattig vogeltje. Mooi hoe jij ervoor zorgde, het in beeld brengt én het hier neerschrijft.
5 mei 2025 op 20:52
Dank je. Ik herinner me van vroeger dat ze zo “gewoon” waren, terwijl ik ze nu dus niet vaak zie, zo apart…. Veel meer meesjes, bijvoorbeeld.