Even een oefening in positief denken. Oftewel: verzin eens een voordeel.

Ik kan in bed blijven liggen zolang als ik wil.

Ik hoef niet te bedenken wat we gaan eten, of waar en wanneer ik de boodschappen moet doen. Ik heb voorlopig geen corvee (arme hubbie)…

Ik heb al weken niet naar mijn ellenlange todo-lijsten gekeken.

Ik maak me ook maar even niet druk om duurzaam, want daar heb ik nu al helemaal weinig invloed op. (Gelukkig kan ik inmiddels zelf mijn toiletbezoek afhandelen, zodat er niet steeds plastic handschoentjes nodig zijn…😉 )

Ik draag al een maand geen sokken. Handig, slijten ze ook niet, en hoef je ze ook niet te wassen.

Mijn normaal altijd grijze eeltige kantoorellebogen worden zowaar weer zacht en rozig, bij gebrek aan ‘op een tafel hangen’.

Ik doe elke dag spieroefeningen voor mijn armen, die ik hard nodig heb als ik mag gaan revalideren, dus misschien word ik wel een soort bodybuilder… 😀

Ik heb eindelijk geleerd om op mijn rug te slapen en stil te liggen (hoewel ik even niet goed weet of dat een voordeel is, je gaat er wel van snurken…)

Ik ben eindelijk weer begonnen een boek te lezen.

Ik ben verrast door het aantal bomen in deze eenvoudige stadswijk, dat zie je niet als je gewoon over straat loopt.

Ik ben verrast door het schitterende uitzicht over Schiedam en Rotterdam (helaas niet direct vanuit mijn bed te zien, maar wel vanaf de gang).

Ik leer steeds meer over mezelf, en omgaan met de frustraties van het afhankelijk zijn van anderen.

Ik haal intussen mijn Spaans op, met een suffe app, maar tenslotte helpen alle kleine beetjes.

Ik merk dat ik, ondanks alles, en ondanks wat me is wijs gemaakt in het verleden, toch een goed luisterend oor kan zijn, want ik ontlok aan de één na de ander uitgebreide persoonlijke verhalen. Het kan natuurlijk ook gewoon aan mijn leeftijd liggen (jonger dan de ‘bewoners’ maar ouder dan het meeste personeel zelf)…

Ik heb mijn toekomstverwachtingen en normen ten aanzien van het leven weer eens flink bijgesteld. Voor de zoveelste keer in de afgelopen 11 jaar. En er schiet me een zinnetje te binnen. De Beatles wisten het al: “Love is all there is….”