Oké, soms smokkel ik een bee(s)tje. Ook lètterlijk. Het is namelijk helemaal niet in de tuin, dat ik dit beestje zie. Maar dat is in een wip veranderd…
Ik loop naar huis, en zie midden op straat ineens…. een salamandertje! In eerste instantie buk ik vertederd om ‘m te bekijken, want ik ben gek op salamanders en gekko’s en hagedisjes, zeker die kleintjes, zo snoezig! Maar het volgende moment slaat me de schrik om het hart… hij rent helemaal niet weg, dus de eerstvolgende auto of fiets rijdt ‘m zo plat! Aargh!
Die móet dus gewoon mee. Ik pak ‘m voorzichtig op en loop achterlangs, de tuin in. Waar we eerst nog even een fotoshoot doen in het vogelbadje op tafel.
En daarna zet ik ‘m in het scharrelhoekje onder de sierappeltjesboom, bij het waterbakje voor de egels. De paddenpoel is vlakbij, of de sloot, als ie daar liever woont. Dat mag ie verder zelf bepalen.
Ik weet niet zeker of ik ‘m gered heb of juist in de problemen gebracht, maar ik hoop toch wel dat eerste. Dat maak ik mezelf in ieder geval wijs… 😉
Wat vind jij?