Ik nam het me al voor toen ik opstond: ik ga vanmiddag wandelen! Dan heb ik gelijk m’n beweging, geniet nog even van het prachtige weer, m’n hoofd leeg maken, op de terugweg groente halen, en… gewoon lekker om me heen kijken. Het oude pocketcameraatje gaat mee, kan ik meteen uitproberen wat ie nog doet. (De elektronica is soort van de weg kwijt: als ik wil inzoomen gaat ie filmen, als ik afdruk gaat ie beelden afspelen en ga zo maar door. Best frustrerend als je nèt een fraaie libelle voor de lens hebt of zo…)
En terwijl ik zo in de najaarszon de polder in wandel, komt het woord ‘dankbaar’ naar boven. Hoe fijn is het om zo naar buiten te kunnen, en al dat groen om me heen te zien? Ik woon nota bene midden in de Randstad in het propvolle overgeorganiseerde Nederland! Maar als ik hier loop en om me heen kijk, zie ik de mooiste groene vergezichten, aanlokkelijke paadjes, ik kan zo het ene plaatje na het andere schieten… gewoon, vlak bij m’n huis. Dat is toch eigenlijk fantastisch?
En net als ik me afvraag wat de verrassing-van-de-dag zal zijn, zie ik ‘m staan… Wat een poepetie! En dat in oktober?! Ik ben trouwens benieuwd welk ras dit is, geen idee.
En het kan nòg kleiner…
Goh, dat je zo’n warm gevoel kan krijgen van een simpele buurtwandeling…
Ik hoor de geluidjes al, en dan zie ik ze: de smientjes zijn weer te gast voor de winter! Gezellig! Zulke leuke beestjes, alleen ook zo schuw dat ik nog een aantal pogingen nodig ga hebben om ze beter te fotograferen…
En de grote zilverreiger, die was volgens mij een tijdje best bijzonder. Tegenwoordig kom ik ze overal tegen. Ze staan nog wel op de rode lijst van bedreigde vogelsoorten, maar het gaat iets beter met ze. Op waarneming.nl lees ik dat er in dit gebiedje waarschijnlijk zo’n 15 exemplaren leven. Het is niet moeilijk om ze te spotten! Tellen is wat lastiger, want ze vliegen misschien wel stiekem met me mee…😂
… hahaha oh nee…
Het dobbert nog steeds door m’n hoofd: dankbaar. Ik droom heus nog altijd van in Canada wonen of zoiets. Maar. Wat een heerlijke wandeling weer, zo’n simpel rondje in de buurt, het is zó makkelijk om hier te genieten… ik had het slechter kunnen treffen!
8 oktober 2022 op 12:13
Ja, het is heerlijk om gewoon in je buurt tevreden te zijn. Het lukt mij niet altijd, zou heel graag dichtbij de duinen en strand willen wonen. Maar op het pad dichtbij huis van ong 500 meter voel ik me heel vaak zeer tevreden 🙂
Zijn de smienten er weer? Leuk, en dan al die grote zilverreigers, het zijn er wel veel, super!
8 oktober 2022 op 21:49
Ik wil altijd van alles… en probeer er daarom af en toe bewust bij stil te staan hoe mooi het ook gewoon in je directe omgeving kan zijn…!