Dit is officieel het stomste wat ik ooit ga opschrijven, …hopelijk. Dat ik tenminste niet nog lager zink. Maar ik moet de frustratie van me af schrijven. Het is compleet absurd. Ik kan hier dus helemaal gek van worden. En me daar dan weer aan ergeren, dat ik me gek laat maken. Maar ik wil een onderzoek doen, aarghh!
Eerst dacht ik dat ik de enige was. Wat heb ik nou weer? Maar toen ik er eens op ging letten, zag ik dat meer mensen het hebben. En toen ik het ging googlen… je wilt niet weten hoeveel hits je dan krijgt! Wat een idioterie. Maar het is dus een algemeen heersend probleem: rare gaatjes in je shirts.
Het liefste ook gewoon in een nieuw shirt. Je hebt het hooguit drie keer aangehad en ja hoor: van die kleine gaatjes, op navelhoogte zeg maar. Superirritant, want ik gooi zelden kleding weg en de stapel zit-lekker-maar-alleen-voor-thuis groeit alsmaar door die stomme gaatjes. Maar het allermeeste irriteert het me dat ik niet weet waar die gaatjes vandaan komen. En daar kan ik dus heel slecht tegen.
Allerlei theorieën doen de ronde. Van broekriemen en ritsen tot aanrechtbladen, en ook nog de kwaliteit van de shirts, van alles krijgt de schuld. Alleen gebeurt het ook met mijn dure outdoorshirt. En nou is het probleem dus: hoe onderzoek je zoiets? Want je weet niet wanneer het gebeurt, ze zitten er ineens. Ik stop bijvoorbeeld wel eens een shirtje – dat ik als onderhemd draag – juist ìn m’n broek, zodat ie de rits niet raakt en ik ook nergens tegenaan sta. Maar probeer daar maar eens de hele dag op te letten!
Ik gok erop dat het komt omdat je shirt eventjes tussen je rits blijft steken bij het dichtritsen van je broek, vest of jas. En dat dat dus meestal ter hoogte van je onderbuik is.
En dan, wat je met al die kleding-met-gaatjes moet doen, die er verder nog prima uitziet…. Ik ben er nog niet uit. De stof is vaak te dun om in de weer te gaan met opstrijkstukjes of zo. Ik heb eens geprobeerd om het gaatje dicht te plakken met doorzichtige nagellak, zoals je dat vroeger met een panty deed, maar helaas. Het bleef niet zitten en er zat vervolgens ook nog een vlek. En met naald en draad kun je sowieso niks met die dunne stoffen.
En dus loop ik gefrustreerd rond, hè bah!
Ok. Voorkómen lukt dus niet. Genezen lukt ook niet. Wat nu…?
Ik weet het. Het moet een rage worden. Gewoon, net als die broeken die meer gat dan stof hebben tegenwoordig. De flarden hangen erbij. Net als vroeger, toen het hip was om je broek af te scheuren tot shorts met rafels. We gaan allemaal overal gaatjes in maken! En dan liggen ze in de winkel voor 150 eurootjes, zo’n prachtig shirt-met-originele-gaatjes-van-een-duur-merk!
Als iedereen nou eens meedoet…?
24 februari 2020 op 12:19
Beetje radicale test: alleen nog maar rokken dragen in stretch-stof (dus zonder rits) of leggings. Als het dan niet meer voorvalt, dan weet je het dus wel 🙂
24 februari 2020 op 13:08
Haha, goeie tip, inderdaad wel radicaal! Ik loop nog wel eens in een slobberbroek in huis, maar ja, je moet dan wel consequent datzelfde shirtje alleen maar op die manier dragen, en dat vergeet ik dan weer… Heb jij het nooit?
24 februari 2020 op 21:24
Ik loop op m’n werk altijd in jogging/sportbroek en thuis ook in zo dergelijke broeken. En op navelhoogte heb ik nooit gaten (wel op andere plekken – het liefst in m’n oksels)…..
🙂
25 februari 2020 op 08:45
Oh….interessant…. Dan moet ik jouw kledinggewoontes eens even nauwkeurig bestuderen!!
5 maart 2020 op 17:36
Ja hoor, hier komen die gaatjes ook voor, en ik heb me ook al vaak afgevraagd waar dat toch van komt. Het zal toch wel aan de gesp van broeken liggen, vermoed ik. Maar ik zou er mijn jeans niet voor kunnen laten 😉
5 maart 2020 op 21:02
Nee, vind ik ook. En ik draag ook graag lekkere vesten en zo. Gewoon accepteren dan maar…