Vanmorgen ben ik er heel vroeg bij. Weer eens vóór het ontbijt joggen. Met die diabetes blijft het zoeken: eerst ontbijten en spuiten, of gelijk gaan lopen, met een beetje spuiten voor de energie, of helemaal niks… Vandaag wordt het dat laatste.

Het is een schitterende morgen, en ik heb geen spijt. Een oorverdovende kakofonie van gekwetter en gezang en gepiep en getjilp begeleidt me op m’n tochtje. Ze hebben er zin in zeg! Alsof ze met z’n allen tegelijk schreeuwen: jaja-het-wordt-een-prachtige-dag!!! Ik spied om me heen waar het allemaal vandaan komt maar zien doe ik ze niet. Of toch? Ik jog een stukje door het bosje.

Een vlaamse gaai vliegt vlak voor me langs. In een boom zit een dikke buizerd. En even later landt een buizerd – is het dezelfde? – niet ver van het pad vóór me, alsof hij komt kijken of ik geschikt ben als ontbijt. Hoog boven me in een top zie ik een zanglijster zitten, die uit volle borst zijn repertoire laat horen. Een roodborstje draait zich om als ik langskom, klaar om weg te vliegen… maar hij blijft toch even zitten. Verschrikt vliegt een damesvink van boom tot boom met me mee, alsof ze denkt Hè, ben je daar nou nòg? Volg je me of zo? Op het pad ligt een dode mol, dat is dan weer wat minder vrolijk… Ook al graven ze mijn tuintje overhoop, dit vind ik toch zielig.

Ik zie een vogeltje waar ik even over twijfel, het is duidelijk een glanskop, maar het geluid klopt niet… Misschien zit ie stiekem een vogeltje achter ‘m te playbacken 😂 Maar ik kan niet te lang blijven staan kijken, anders kom ik niet aan m’n training!

Ik kan het gewoon niet navertellen wat ik allemaal hoor en zie… Op sites zoals deze probeer ik nog wat vogelgeluiden terug te zoeken. Dat gaat maar moeizaam; het is veel te veel om te onthouden.

Maar het was in ieder geval supergezellig!

En een goeie ontspannende training voor zowel body als mind… 😉