Pff wat een zware titel hahaha… Maar ik houd van visualiseren. Modellen. Vergelijken met iets anders. Het schijnt vaak voor te komen bij mijn type “wiring” van de hersens. Het helpt me soms om dingen te begrijpen, verklaren, onthouden. En zo loop ik tijdens het joggen weer te denken aan de symboliek ervan.

Het gaat namelijk momenteel als volgt, dat joggen. Ik ga de deur uit samen met mijn partner. Gezellig! We joggen een stukje samen op en kletsen. Maar ik ben nog steeds (en weer opnieuw, na m’n vakantie) aan het opbouwen en wandel dus af en toe tussendoor een minuutje. Dat is natuurlijk voor hem veel te langzaam! In dezelfde tijd legt hij een veel grotere afstand af. Dus we splitsen op. Ik maak een korter rondje, in mijn eigen wisselende tempo. En thuis treffen we elkaar weer. Wisselen dan even uit hoe het gegaan is.

En dan gaat er door mijn hoofd: het is eigenlijk nèt het leven! Je wilt graag samen, dat is leuk. Constant dingen uitwisselen, communiceren, delen. Ik wil vrienden heel graag zien! Maar het betekent niet dat je altijd dezelfde weg bewandelt. Of hetzelfde tempo loopt. Dus je jogt zo ieder je eigen weg. En komt weer samen. En wisselt weer uit. Dat is eigenlijk bijna net zo leuk. In ieder geval belangrijk, dat eigen tempo. Je wilt toch geen van beiden een blessure eraan overhouden?

Ik verlang soms te veel naar dat samen joggen. Alsof het beter is als we allemaal op één lijn zitten. Hetzelfde pad lopen. Maar dan zou het pad wel heel erg slijten 🙂 Die uitwisseling, elkaar vertellen over het gelopen pad, dat is toch ook heel leuk. En leerzaam.

Dus soms dan maar een stukje alleen lopen. Het pad wordt er tenslotte niet minder mooi van.

(P.S. En ja, die foto heb ik al eens eerder gebruikt… 😉 )