Jong bezoek

Dit jaar hebben we helaas weer geen gasten in het vogelhuisje. De sloopmees vond ‘m zeker niet meer mooi genoeg, nadat ie de rand eraf had gebikt…;-) Maar, iets verderop in de straat hoor ik de jonge meesjes druk kwetteren. En vandaag is het zover: ze vliegen uit!

Ik hoor vanochtend het herkenbare herhalende piep-piep-piep veel dichterbij dan anders. Op m’n knieën kijk ik voorzichtig onder het rolgordijn van de balkondeur door…. en ja hoor, daar zit ie! Een piepklein net uitgevlogen meesje, roepend om eten. Hij hupst wat onzeker op en onder de stoelen heen en weer, valt bijna om, om zich heen kijkend waar z’n ouders nou blijven. Daar komt het ontbijt al… het bekkie gaat wijd open, er wordt een hapje in gestopt. Zo schattig!

Natuurlijk blijf ik het tafereel nog een tijdje volgen. Als ik even wegloop, hoor ik de geluiden ineens veranderen. De ouders vliegen driftig over de balkons en dakranden, luidkeels “gevaar!” piepend. En inderdaad zie ik een kauw op de goot zitten, die misschien best wel een jong koolmeesje zou lusten… Gelukkig verliest ie z’n aandacht, en het doodstil verstijfd zittende meesje begint weer wat te bewegen en te piepen. Even later is zelfs z’n broertje (of zusje?), die ik eerder op de balkonbakken een paar huizen verderop zag zitten, erbij komen zitten op ons balkon. Vader komt voer brengen, maar besluit abrupt dat het andere kind éérst krijgt, en draait zich om naar ‘ons’ meesje. Zouden ze dat nou precies bijhouden?

Verder valt er niet zo veel over te vertellen, maar ik heb genoten van de tafereeltjes. Later op de dag zitten er jonge meesjes in de achtertuin… Zouden het dezelfde zijn?

En intussen ontdek ik nòg meer leuke bezoekertjes, onder de cerastium, namelijk: twee kleine watersalamandertjes! Yay! Allemaal gratis!