Sinds ik voorzichtig probeer te wennen aan de vermoedelijke reden voor veel dingen die in mijn ogen niet aan mij kloppen (jeetje wat een zin, maar zo denk ik dus) ben ik driftig aan het lezen over hoogbegaafdheid. Verbijsterend hoeveel erover te lezen is zonder dat ik – en met mij een grote groep anderen – daarvan afwist! Vooral veel kenmerkende gedachten en patronen bij hoogbegaafdheid worden beschreven; echte “antwoorden” of “oplossingen” zijn er minder te vinden. En vervolgens, weer typisch natuurlijk, als je dan maar blijft en blijft lezen, heb je zoveel verschillende gedachten die je wilt onderzoeken dat je een nog grotere chaos in je hoofd overhoudt. Ben ik nu op zoek naar mezelf, mijn passie, mijn ware ik, of moet ik juist mijn ego verliezen in enlightenment? Moet ik eindelijk eens mezelf redden of moet ik, met compassie voor iedereen, de wereld nou eens naar vrede en geluk mediteren? Moet ik mindful in het nu zijn, mijn hoofd leegmaken en niet zoveel willen, of mijn persoonlijke waarden en missie formuleren om mijn eigen toekomst naar me toe te trekken? Moet ik me verdiepen in alles wat ik maar kan vinden of moet ik kiezen, om me te focussen op één helende basisgedachte?
Het levert geen concrete antwoorden op, als ik over allerlei problemen lees en mezelf daarin weer eens verdacht veel herken. Maar toch… is er soms een gevoel van opluchting. Ben ik dan toch niet de enige? Betekent het dat het niet helemaal mijn schuld is? Betekent het dat er hoop is? Dat er een plek voor me kan zijn? Heftiger nog: zou het dan überhaupt echt waar kunnen zijn, dat HB van mij? Met al mijn gebreken, mijn middelmatigheid, mijn onzekerheid, mijn gebrek aan oorkondes en uitvindingen?
Your RainForest Mind. Ik werd meteen diep geraakt door deze prachtige term voor wat we hier hoogbegaafdheid noemen. Paula Prober trekt de vergelijking met ecosystemen: je kunt in elkaar zitten als een woestijn, een berg, of… een regenwoud. Met alle complexiteit, intensiteit, gevoeligheid, kleur en de enorme veelheid aan organismen en wisselwerkingen daartussen, en net als ieder ander ecosyteem uniek, maar wel van cruciaal belang voor het voortbestaan van de aarde. Hoewel van buitenaf schijnbaar ondoorgrondelijk. Rain Forest Mind. Klinkt echt heel mooi, voelt mooi, daar kan ik wat mee.
Ik mag van Paula ook gewoon 10 boeken tegelijk lezen, ook al ben ik het niet overal mee eens en lees ik ze soms niet eens uit. Ik mag gewoon die ideeën eruit pikken die me aanspreken, die me helpen.
Even een paar zinnen uit haar boek, dat gewoon over mij lijkt te gaan, shocking en tegelijk bevrijdend.
“Interestingly, existential depression can be coupled with idealism. Even as they are aware of the great suffering on the planet, many RFM’s continue to hold a sense of hope, gratitude, and appreciation for the beauty and preciousness of life.”
“Now, you may feel great frustration and guilt as you go about your own busy life and you are not finding the cure for Alzheimer’s disease or singlehandedly ending global warming.”
“This ‘impostor phenomenon’ is more common than you think. You may feel pressure to be the brightest person in all situations, but underneath that façade lurks the fear of being found out that you are not so smart, after all.”
(Paula Prober in Your Rainforest Mind: A Guide to the Well-Being of Gifted Adults and Youth, 2016, GHF Press)
En zo gaat het nog een poosje door… Wat voel ik me bijna gewoon, een statistiek, hoera, ik hoor tot een groep!
Op haar WordPress-blog vraagt Paula wat wij, met onze RFM, zoal doen om onszelf te helpen. Voor mij is dat, naast het eeuwige verzamelen van informatie, ook het verleggen van mijn focus naar “kleine” dingen. Even pauzeren tussen het oplossen van de wereldproblematiek en die van mezelf door. Daar had ik laatst al over geschreven in onder andere Zelfhulp bij onoplosbare problemen en Bloggen als zelfhulp, hoe gaat het ermee? …Het sluit mooi aan bij de adviezen in haar boek, ben ik even goed bezig! 😉
Dit artikel is ook te lezen via Stichting Hoogbegaafd! Neem een kijkje op https://stichtinghoogbegaafd.nl/e-magazine/ voor posts van andere bloggers, of zoek een leuk event om te socializen. Er is ook een facebook pagina met besloten groepen.
15 april 2021 op 13:22
Ik help ook graag. Dus ik reageer wel. Jij helpt me ontzettend door te bloggen. Ik vind jouw vragen heerlijk, en ik weet net als jij hoe vreselijk vermoeiend woestijnbreinen regenwoudbreinen vinden, waardoor wij onszelf steeds maar de mond snoeren en daardoor eenzaam opgezadeld blijven zitten met miljarden levensvragen. Behalve wanneer het eens wel mag, zoals op ons blog. Liefs en dank je voor het schrijven!
15 april 2021 op 21:58
Wat heerlijk om te horen! Toch een beetje minder alleen…;-) Fijn dat ook iets hebt aan mijn zelfhulp, je bent hier altijd welkom!