Zo’n leuke tijd van het jaar, als overal van die schattige jonge beestjes ronddartelen. Ook op het water zie je de nieuwe generatie in de vorm van donsballetjes ronddobberen: jonge meerkoetjes, canadese gansjes, nijlgansjes, waterhoentjes…
In mijn omgeving is aardig wat water. Slootjes natuurlijk, en hier en daar een iets groter plasje. Watervogels genoeg. Wat me nou al een aantal jaren opvalt, is dat dat voor mijn gevoel andere vogels zijn dan “vroeger”. Hier in de buurt zie ik bijvoorbeeld veel meer meerkoeten dan waterhoentjes, terwijl ik vroeger dacht dat die laatstgenoemde “gewoner” waren. Veel kuifeenden en krakeenden, die ik me ook niet herinner. Canadese ganzen en nijlganzen in plaats van alleen grauwe ganzen en knobbelzwanen. Aalscholvers en futen bij de vleet. Heel veel blauwe reigers en ooievaars, maar tegenwoordig ook nog regelmatig grote zilverreigers en af en toe een lepelaar.
En de wilde eend? De meest voorkomende watervogel van Nederland zie ik helemaal niet zo veel. Waar zou dat door komen? Worden ze verdrongen door andere soorten? Of zijn ze naar elders verhuisd?
Het blijkt geen fantasie, ook de SOVON heeft dit blijkbaar geconstateerd. Er is dan ook onderzoek naar gedaan, lees ik op naturetoday.com: Minder Wilde Eenden in Nederland door lage kuikenoverleving. Een afname van 30% sinds 1990! Ook de vogelbescherming benoemt dit al in 2021: Waarom gaat de wilde eend achteruit?
Ik ben dan ook blij als ik een groepje net uit het water gekropen eendenkuikentjes zie. Ze schudden zich droog en gaan dicht op elkaar in het gras zitten, terwijl mama waakzaam de wacht houdt. Zet ‘m op, jongens en meisjes! Ik heb het ineens met ze te doen, die “gewone” wilde eendjes, die het dus minder goed doen dan de concurrenten.
“Jonge eendjes hebben verschillende namen, ze worden pijltjes, pieltjes, pullekes of pulletjes genoemd”, lees ik op dierenbescherming.nl. Pieltjes? Weer wat geleerd. Nou, dat wordt de titel dan.
(Ik moet ineens denken aan het tekenen van eendjes, weet je nog? Drawing in phases (11) – Ducklings!)
16 mei 2023 op 00:18
Nu je het zegt, eendenkuikens heb ik ook al een tijdlang niet meer gezien. Maar jonge grauwe ganzen des te meer, alleen vandaag heb ik er al een kleine 100 gezien, schat ik.
16 mei 2023 op 08:11
Apart hè, dat van die ‘gewone’ wilde eenden? Ja, meerdere ganzensoorten lijken het heel goed te doen!
15 mei 2023 op 16:13
Jammer dit te moeten vaststellen maar is er ook een aanwijsbare reden voor ? Misschien meer aanwezigheid van natuurlijke vijanden voor de “pieltjes”.
15 mei 2023 op 22:11
In de artikelen vertellen ze wel welke oorzaken ze vermoeden, maar blijkbaar was er meer onderzoek nodig. Zelf snap ik nog niet precies waarom de kuikentjes van de wilde eend méér risico zouden lopen om ten prooi te vallen dan kuikens van andere watervogels… ik ga nog maar wat verder speuren…