Ze hebben een prachtig nest bijelkaargeknoopt, het stel meerkoeten, een hele ster van riet! Niks rommeligs, niks afval en stukken plastic zoals je tegenwoordig nogal eens ziet – vrij deprimerend – maar gewoon natuurlijk in elkaar gevlochten stengels, prachtig.

meerkoet nest

Een paar dagen later hebben ze het nog ietsje netter gemaakt. Het is net een stervormige troon, wat is dat eigenlijk knap van die beestjes! Ik ben gewoon trots op ze.

meerkoet nest

Vandaag zitten ze nèt even niet op het nest als ik langs kom lopen, dus ik kan snel spieken. Ze heeft haar best gedaan, er liggen 9 eieren! Een simpele maar trieste rekensom: hier zullen uiteindelijk 1 of 2 meerkoetjes van overleven. Verstandig dus om een beetje ruim te leggen.

Moeders is niet ver, en komt gelijk kijken wat ik daar sta te doen. Ze klimt op de rand van het nest en inspecteert de inhoud. Zou ze ze tellen? Achterdochtig draait ze haar koppie van links naar rechts, alsof ze me weg probeert te staren.

meerkoet met eieren

Pa lijkt het ineens ook in de gaten te hebben en komt met een doodgang lawaaierig over het water aan-ren-fladderen. Eenmaal aangekomen bij z’n vrouw blijkt zij niet van plan haar plekje op te geven, en dreigend gebaart ze dat hij nog maar lekker een rondje om gaat zwemmen. Hij peddelt wat heen en weer, doet nog een poging om ook op het nest te klimmen, maar geeft het dan op.

Zij blijft me aanstaren totdat ik doorloop.

Eigenlijk weet ik niet eens zeker of zij misschien hij is en andersom. Maar dat verzin je er zelf maar bij dan. 😁