Tekenen in fases (8) – Berner Sennenhond!

Een hele tijd geleden ben ik begonnen aan deze tekening van een Berner Sennenhond, van een referentiefoto van doanme op pixabay.com. Hier een stap-voor-stap uitleg van wat ik allemaal heb gedaan.

Omdat ik de achtergrond ook wil tekenen, heb ik met invisible tape een kader gemaakt. Ten opzichte van de foto op mijn iPad moet de tekening anderhalf keer zo groot worden, dus ik zet streepjes op de tape die anderhalf keer verder uit elkaar staan. Zo heb ik een goede referentie voor de schaal.

Ik begin zoals altijd met de ogen, ik kan het niet laten. Die zijn gewoon het fijnste om te tekenen! De gekleurde stukjes bij de wenkbrauwen neem ik gelijk mee, zodat de verhoudingen een beetje kloppen.

Omdat de vacht op veel plekken overgaat van wit naar donker, gebruik ik een stopnaald om kleine krasjes in het papier te maken. Daarmee zorg ik dat de overgang natuurlijk is en de haartjes door elkaar lopen, in plaats van een strakke lijn te vormen van wit naar donker.

Tja, en uiteindelijk heb ik zo lang over de tekening gedaan, iedere keer weer een laagje, en weer een laagje, en nòg een laagje, dat ik niet meer goed kan vertellen wat ik precies gedaan heb… Suf hè. Zelfs de neus – die ik meestal na de ogen meteen “af” maak – heb ik nog tig keer wat extra kleur gegeven. Er zitten uiteindelijk meerdere kleuren blauw, groen, paars, bruin en grijs in, wel 12 potloden heb ik gebruikt voor de neus alleen!

Een paar keer heb ik tussendoor met een beetje oplosmiddel gewerkt, in een poging om de kleuren donkerder en intenser te krijgen. Dat is maar matig gelukt, vind ik. Omdat ik het glanzende effect niet wil verliezen moet ik steeds met lichte kleuren blijven werken in de zwarte vacht. En bovendien, steeds als ik het zwarte potlood gebruik, valt me op dat dat een onrealistisch effect geeft. Ik moet dus echt steeds naar donkerblauw, donkerpaars, donkergrijs en donkerbruin grijpen om het donkerder te krijgen.

Omdat het best wel concentratie vraagt, werk ik tussendoor ter afwisseling aan de achtergrond en het kleed. De achtergrond bestaat weer uit – ja ja – heel veel laagjes, heel zachtjes in piepkleine cirkeltjes draaiend, of strijkend met een heel vlak gehouden potlood. Het kleed bestaat uit gigantisch veel kleine krulletjes in allerlei lichte kleurtjes van verschillende tinten: beige, roze, oranje, groen, geel en grijs.

Onder de neus gebruik ik allerlei kleuren voor de witte snuit, zoals verschillende tinten paars, blauw, groen en grijs.

Omdat de foto veel zwarte vacht toont, en ik soms een beetje kleurenblind word van al dat kijken, heb ik deze keer een truc gebruikt om te bepalen welke kleur ik moet hebben. Ik heb de foto even in een fotoprogramma gezet en de kleurverzadiging verhoogd. Daardoor kan ik iets beter zien dat sommige “golven” in de vacht lichter bruin zijn, en andere grijzer, blauwer of caput mortuum (paarsbruin).

Ik zet gewoon alle foto’s onder elkaar, dan kun je zien wat het effect is van steeds meer laagjes, laagjes en laagjes… Het heeft uiteindelijk 3 maanden geduurd! Met natuurlijk wel een vakantie tussendoor. 😀

P.S. Binnenkort kan ik hopelijk mijn nieuwe spullen laten zien, waarmee ik sneller en dus méér kan tekenen!