Zo, ik ben weer bezig geweest. Dit keer het bruine papier eens uitproberen van het Action-tekenblok. Even slaat de vertwijfeling toe: wat als het een beetje lukt? Dan heb ik geen duurzaam eindproduct! Nou ja waarschijnlijk valt het toch tegen, het is namelijk een ontzettend moeilijke foto, heel vaag, van een heel vaag beest … 🙂
Het is namelijk een – best schattig maar zoals altijd boos kijkende – perzische kat van een kennis. Jemig wat heeft dat beestje een hoop pluizig haar alle kanten uit… Het roept bij mij het woord ‘fluffy’ op. Ze is heel klein en als je haar aanraakt blijkt er bijna geen kat in al die fluf te zitten, zo dun. Maar die ogen, die intrigeren me gelijk! Dus zoals altijd begin ik daarmee. Omdat haar verhoudingen voor mij een beetje ongebruikelijk zijn, begin ik gelijk een paar opvallende lichte en donkere plukjes in te tekenen, zodat ik kan inschatten wat waar komt. Geen gezicht! Ik moet gelijk denken aan Lord of the Rings of Gremlins of zo…
Gauw een beetje vorm en diepte aanbrengen in het gezichtje… wat licht op de wangen en kin, het neusje wat meer details geven, kijken waar het oor komt, lichte en donkere plukjes rond de ogen en op het voorhoofd…
Zo, nu lijkt het iets meer op een kattengezichtje. Hmm, wat gebeurt er eigenlijk allemaal in die vacht? De foto is niet scherp en ik raak een beetje in paniek, en probeer op allerlei plekken de kleur en structuur uit… Ik vlieg alle kanten op over het papier. Regelmatig zie ik tekeningen-in-progress die echt vanuit één punt op het papier worden opgebouwd, vanuit het midden of van linksboven naar rechtsonder, dat kan ik dus echt niet! Ik moet voortdurend als het ware een beeld voor mezelf schetsen van de eindproporties, anders weet ik niet wat ik aan het doen ben. En dan nog steeds… de 5 fases uit Hoezo tekenen?, dat dus 😉
De plukjes geef ik weer wat meer diepte door de lichte plukjes bij de uiteinden iets zachter te maken met een beige of roze, en de haarinzetten (hoewel die natuurlijk niet te zien zijn bij zo’n Perziër, maar je weet wat ik bedoel) naar donkergrijs of blauw te laten verlopen. Ook het oor krijgt iets diepte mee met donkergrijs en dark sepia, een kleur die ik vaak gebruik omdat er iets meer ‘leven’ in zit dan in grijs. Ik probeer ook hier en daar uit hoe ik het effect van haar vachtkleur op het bruine papier krijg, met licht oranje, licht bruin en roze.
Het zweet staat inmiddels (figuurlijk dan) op mijn voorhoofd, wat een boel haar! Er komt geen einde aan… Om dat einde voor mezelf even letterlijk te zien, teken ik nu de contouren van het lijfje, van de pootjes, vacht en staart. Belangrijk is om goed naar de verhouding en positie van de pootjes te kijken, omdat de foto van bovenaf is genomen. Als je bezig bent heb je de neiging om ze veel lager en groter te tekenen, maar als je heel goed naar de foto kijkt (ik meet ook wel eens gewoon na met een liniaal of m’n verhoudingen nog een beetje kloppen…) zie je waar ze werkelijk ingetekend moeten worden. Ook aan de linkerkant heeft ze nog een enorme pluk pluis hangen – ik geloof dat ik die zelfs iets te klein heb getekend, want het paste niet goed meer op het papier…
Ik moet nu echt heel gedisciplineerd de vachtplukjes in gaan tekenen om de structuur na te bootsen. Wat een priegelwerk, mijn ogen tollen! Plukje voor plukje, schaduw ernaast intekenen, lichtaccent, kleurverloop van het plukje… Er komt ook lichtgroen en blauw aan te pas, zie je dat? Het oor aan de linkerkant is bijna niet te zien, maar suggereer ik met wat kleur en licht/donker. Ook loop ik de kop nog een keer helemaal na om met lichte en donkere accenten diepte te suggereren. De linkerkant krijgt weer een beetje groen, want dat ligt van de lichtbron af. De zijkant van het lijfje, en de staart, krijgen heel veel zachte potloodvegen om de fluf na te bootsen. Ook de grond ligt vol met lange haren van haar buik… Een extra wit stipje in de ogen om ze meer te laten glanzen, en… nu ben ik klaar vind ik. Pfff, een hele klus, maar wel weer leerzaam. Zonde dat ik goedkoop papier heb genomen of niet? Dan zou ik het nog eens moeten doen op kwaliteitspapier 😉
En hier nog een close up:
Wat vind jij?