Het is zover… Ik heb het gedaan! Na lang getwijfeld te hebben, heb ik besloten om wat dieper in de spreekwoordelijke buidel te tasten en nieuwe tekenspullen te kopen. Niet dat ik niks had 😉 … Maar ik zie zo veel schitterende tekeningen voorbijkomen op Twitter, en ook nog in een hoog tempo! En wat me opvalt is dat er vaak gebruik wordt gemaakt van pastel. Mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld…
For an English version of this post: Drawing – in pastel?!
Voordat ik begon met tekenen, met potlood, heb ik ooit eens een tekening gemaakt met pastel. Ik heb een doos Rembrandt pastelkrijt die nog van mijn moeder is geweest. Ik besloot een keer mijn avond door te brengen met een stuk papier en deze kleurtjes. En dit was toen het resultaat.
Ach, het was zomaar een gefantaseerd creatief probeersel, maar ik heb me vermaakt. Het opruimen was iets minder. Niet alleen zat ik helemaal tot in mijn poriën onder het gekleurde stof, maar ook de houten tafel en de vloer hadden een nieuw uiterlijk. Enneh… dat schoonmaken gaat niet gemakkelijk! Ik was gelijk genezen: dit is niet een hobby voor een verloren uurtje.
Gelukkig ontdekte ik dus uiteindelijk de kleurpotloden, die een stuk gebruikersvriendelijker zijn. Ik vermaak me er prima mee. Maar het kost wel tijd! Zoals je regelmatig in mijn verslagjes kunt lezen, ben ik vaak zo ontzettend lang bezig met al die laagjes in een tekening, dat mijn enthousiasme getemperd wordt. Een paar uurtjes hier, een paar uurtjes daar… en er zijn zo twee maanden voorbij voordat het af is! En dan zie ik tweets voorbijkomen, jemig, sommige mensen produceren elke dag iets nieuws! Dat wil ik ook!
Natuurlijk begint het allemaal bij talent. Ik word geen betere tekenaar door dure spullen te kopen, dat weet ik ook wel. Maar… als het je nou motiveert? En je productiviteit verhoogt? Toch wel aantrekkelijk… En als ik keer op keer zie hoe een achtergrond in korte tijd met panpastel wordt ingekleurd, waar ik met kleurpotlood ein-de-loos mee bezig ben, weet ik het: die moet ik ook hebben!
Daarnaast hoop ik een ander probleem op te lossen met panpastel. Ik teken graag dieren, en ik zie dat een vacht veel realistischer lijkt als je eerst een gekleurde “underpainting” op papier zet. Dat wil ik ook eens proberen! Een andere mogelijkheid is het gebruik van gekleurd papier, dat komt ook op mijn lijstje.
Na even zoeken – want goedkoop zijn ze niet – vind ik een set met 20 kleuren voor een mooie prijs (bij www.martinbrinkhuis.nl).
Zogauw ze binnen zijn moet ik ze proberen! Ik pak mijn goedkope tekenblok van de Action en ga aan de slag. Eerst een snelheidstest. In mijn kleurpotloden-begin-periode (wat zeg ik, daar zit ik nog steeds in hahaha) heb ik een appel getekend en deed daar twee uur over. Met de panpastels tien minuten, en dat is inclusief het uit elkaar schroeven van de doosjes en zoeken naar kleuren. Geslaagd.
Dan een snelle schets van een leeuwin. Dat kost wat meer tijd, want ik merk dat ik nog niet weet welke kleuren ik moet mengen om een bepaalde tint te krijgen. Dat wordt nog flink oefenen dus!
Dan zoek ik een mooie referentiefoto erbij van Skitterphoto (op pexels.com) die ik al heel lang wilde proberen, met lekker veel kleurtjes. Ik ga nu voor het eerst een achtergrond proberen met panpastel! En ik doe gelijk een soort underpainting voor de papegaai. Daarna doe ik wat details met potlood, eens kijken of dat ‘pakt’.
Het papier is niet ideaal, dat merk ik wel. Ik weet bovendien niet goed in te schatten hoeveel pastel ik op het sponsje moet doen. Je wrijft al gauw te veel over de pans, waardoor het papier vol met stof komt te liggen. Het pakt wel goed op de sponsjes (de Sofft Tools); ze blijven echt heel lang afgeven. Daarmee heb ik nog een probleem te pakken: hoeveel van die tools moet je gebruiken voor één tekening? Het mixen van kleuren gaat prima, zowel op de pans zelf als op een stukje papier. Maar daarna blijft de kleur mixen door de volgende kleur heen, ook al denk ik het sponsje goed schoongemaakt te hebben. Ik veeg de tools steeds uitgebreid af op een stuk keukenpapier, maar het afgeven blijft. Meer uitzoekwerk te doen dus.
Ik kom er ook al snel achter dat mijn nee-joh-die-tray-hoef-ik-niet iets te ambitieus was. Het voortdurend in- en uitelkaar schroeven van de pans werkt zenuwslopend. En het wordt een zooitje op mijn tekentafel. Dus de portemonnee maar weer trekken.
Dat ik kwaliteitspapier nodig heb voor pasteltekeningen wist ik al, en dan liefst ook nog in verschillende kleuren. En laten ze nou net in de aanbieding zijn, die blokken Clairefontaine Pastelmat…
Met panpastel schijn je ook redelijk gedetailleerd te kunnen werken, maar ik ben toch meer een potloodpriegelmens. Het probleem met kleurpotloden is wel dat je eindeloos bezig bent met lagen over lagen, en: je moet van licht naar donker werken. Althans, het lukt mij nooit om achteraf highlights lichter te maken. Die laat ik open op wit papier, of ik smokkel met krasjes in het papier of gelpen. Ben ik ook nog volop mee aan het experimenteren. Maar… met pastel potlood kan dat wel! Gewoon eindigen met een licht potlood over donker heen! Tja, dan moeten er dus ook pastel potloden komen…
Ik ga gelijk even door met mijn lijstje, en koop ook nog een tafelezel. Ik heb namelijk gemerkt dat het perspectief anders vertekent, omdat je schuin naar je papier kijkt….
Deze post is inmiddels al best lang geworden… Ik ga in een volgende post wel meer vertellen over mijn ervaringen met al deze nieuwe aankopen! En de resultaten laten zien 😉
Wordt vervolgd….!
1 Pingback