Het is inmiddels hoogzomer. Ik moet dringend weer even een bloemlezing houden over wat er intussen is gaan bloeien, want het gaat snel voorbij! Ik probeer goed in de gaten te houden of er het hele seizoen genoeg te eten is voor de bijtjes. Als er “gaten” vallen in de bloeiperiodes moet ik er andere bloeiers bij planten voor volgend jaar! Verder ben ik natuurlijk benieuwd welke van m’n nieuwe planten goed aanslaan.
Mijn bosbes doet het in ieder geval beter op z’n nieuwe plekje in de zon. Het piepkleine struikje hangt vol met besjes die inmiddels mooi blauw aan het kleuren zijn.
De nieuwe gemixte gladiolen gaan één voor één bloeien, dan weer een paarse, dan weer een witte. De “oude” komen nog steeds overal in de tuin op in allerlei kleuren, maar die zijn kennelijk later met bloeien dan de nieuw geplante.
De guldenroede (solidago) staat eigenlijk al een paar weken in bloei, daar kom ik een beetje laat mee 😉 en hij zit echt he-le-maal vol met bijen. Hoera!
De kronkelhazelaar heeft niet alleen een ophoging van zo’n 30 cm aarde rond z’n voeten overleefd, hij zit zelfs vol met hazelnoten! Ik heb het voorzichtig aangepakt en heb ‘m eerst een paar maanden laten acclimatiseren met een ophoging van 15 cm, en wat ruimte gelaten rond de stam. Nu maar hopen dat dit niet een laatste stuiptrekking blijkt te zijn…
De lampenpoetsers of knopige slangenwortel (liatris spicata) staan in het oude gedeelte en lijken zich steeds een klein beetje te verplaatsen… Maar ze blijven terugkomen.
De maagdenpalm (vinca) heb ik pas in april geplant, dus ik ben verrast dat er zowaar al hier en daar een bloemetje verschijnt!
Mijn grote favoriet is deze montbretia (crocosmia). Ik ben ook nog eens fan van deze zonnige oranje kleur!
Gratis en voor niks verschijnt overal dit parapluutjesmos. Ik laat het lekker staan, want dan droogt de grond iets minder uit. Jemig wat hebben we een hitte gehad, en het regent nog steeds zo weinig! Het is verder een heel interessant plantje – kijk maar eens naar dit blogje van discovering 🙂
De sieruien zijn allang uitgebloeid, maar nu zie ik ineens dit vreemde appeltje groeien aan één van de bloemstelen. Huh?! Geen flauw idee wat dat kan zijn… Ik dacht eerst: misschien het resultaat van een wilde actie van een overenthousiaste parkiet, maar hij groeit toch echt uit de steel!
De vrouwenmantel heb ik ook pas in april geplant, maar deze krijgt toch nu al bloemen. Opvallend vind ik dat de exemplaren die in de zon staan twee keer zo groot zijn als die in de schaduw!
Het zonnekruid doet z’n naam eer aan. Wat een zonnig gezicht, zo’n grote bos oranje gezichtjes!
Net buiten de tuin staan ook nog een paar gratis ‘kadootjes’, zoals dit kaasjeskruid (malva), ik denk oranje havikskruid, en … wie het weet mag het zeggen?
Tenslotte een doorkijkje van de tuin, die vanuit deze hoek lekker groot lijkt 😀
De dropplant (agastache, rechts op de foto) en de guldenrode zijn momenteel de grootste bijenlokkers. De zonneogen zijn ook nog populair.
Ik ben benieuwd hoe lang de tuin nog volop in bloei blijft staan voor de buzzers!
Inmiddels ook alweer genoeg foto’s gemaakt voor een volgend blogje over insecten, dus… tot binnenkort! 😉
8 augustus 2019 op 10:04
Het lijkt wel één of andere gal op je ui…..geen idee of dat klopt.
Maar wat een mooie bloemen allemaal!
8 augustus 2019 op 11:33
Raar ding hè? Het lijkt echt op een appeltje. Deze bloem had ook een soort vertakking in nog een steeltje met nog kleine bloem, en aan de voet van dat steeltje zat óók zo’n mini ‘appeltje’! Ik kan niets vinden wat er op lijkt… Wie weet hebben we een nieuwe gal ontdekt! 😉