Het ligt ook een klein beetje aan mezelf, want ik heb nauwelijks tijd gehad voor de tuin. Maar voor m’n gevoel is er meer aan de hand. De winter is niet streng geweest… is het de vreemde opeenvolging van warme, natte en koude periodes? In ieder geval staat de tuin er niet bepaald uitbundig bij. Veel planten zijn te klein, bloeien nauwelijks, of zijn überhaupt verdwenen…

In het voorjaar heb ik hier en daar een laagje aarde moeten toevoegen, want die verdwijnt hier waar je bij staat. Ik hoopte dat dat de planten meteen wat extra voedingsstoffen zou geven, maar het lijkt er meer op dat ze om zeep geholpen zijn. Kale plekken en schrale planten dus. Terwijl ik dacht aardig makkelijke beplanting gekozen te hebben. Zelfs de ‘gewone’ akelei, die zich normaal spontaan uitzaait, is bijna uitgeroeid…

Als ik een rondje maak, zijn er aardig wat slachtoffers. De artemisia (alsem) komt niet meer op, net als de campanula carpatica en persicifolia (karpatenklokje), de agastache (dropplant), geum (nagelkruid)… wat zonde voor de hommels en vlinders! De helenium (zonnekruid), heliopsis (zonneogen), coreopsis (meisjesogen), brandende liefde (lychnis chalcedonica), liatris (lampenpoetser) zijn vrijwel verdwenen. De zich altijd enorm uitbreidende ereprijs (veronica) en guldenroede (solidago) zijn spaarzaam terug te vinden. Gelukkig heeft de korenbloem zich wèl flink uitgezaaid, dan valt er tenminste nog iets te eten voor de bijtjes… De acanthus, die vorig jaar vorstschade opliep en daarom niet bloeide, had het jaar daarvóór wel 20 bloeiaren. Nu staat ie erbij met een schamele stuk of 3… De vrouwenmantel bloeit, maar de plantjes zijn klein en verschrompeld.

Ter illustratie een aantal foto’s zonder mooieplanten…

solidago
…een zielig pluimpje in plaats van dichte gele bossen…
liatris
…ik denk niet dat dit hoopje liatris nog tot bloei komt…
…als je héél goed kijkt zie je een paar knopjes heliopsis…
…een uitbundige groep helenium is uitgedund tot dit…
… hier stond altijd een heel veldje akelei..
…het enige wat opgekomen is van een grote bos agastache…
acanthus
…de acanthus uit Appeltern had in 2021 wel 20 bloeiaren…

Hm. De natuur is de natuur, dat wil ik ook respecteren. Maar ik vind het wel fijn als er veel bloemetjes en beestjes in m’n tuintje wonen. Niet alle – de mieren, mollen en slakken maken me knettergek – maar wel bijtjes en zo. Waterjuffertjes. Salamandertjes. Kikkertjes. Vlindertjes. Vogeltjes. Egeltjes.

Misschien dat ik in het najaar toch stiekem weer wat nieuwe plantjes ga kopen, ook al is dat niet helemaal milieuverantwoord. Eerst nog wel wat vooronderzoek doen, welke inheemse planten tegen dit veranderende klimaat kunnen. Me oriënteren, een plannetje maken… en een biologische kweker zoeken, die zonder plastic potjes werkt…! Dan mag het van mezelf.