mijn creative zelfhulp blog bij (on)alledaagsheid

Categorie Life&Mind

Bospadtherapie

Soms schrijf ik niet zo veel omdat ik het te druk heb met van alles. Soms omdat het niet zo lekker gaat, en ik niet zo wil klagen. Soms allebei. Nee, op de één of andere manier loopt het allemaal… Verder lezen →

Late volhouders

De herfst is al een tijdje ingezet. Aan alle kanten dwarrelende blaadjes, mooie kleurtjes, natte grond, het is winderig en kil… Ik ben de laatste maanden heel weinig in de tuin bezig geweest, met dat zielige polsje van me. Maar… Verder lezen →

Rotte appel (2) – Vlindervechten

Als ik weer een rotte appel in tweeën snijd en in het schaaltje leg, heb ik niet het idee dat dat nog nuttig is. Voor m’n gevoel is het veel te laat in het jaar voor vlinders. Maar in feite… Verder lezen →

Weer die footprint…

Als ik de waterrekening krijg van afgelopen jaar, maak ik van binnen een piepklein sprongetje. We hebben 17 m³ – bijna een kwart – minder water verbruikt! ‘Tuurlijk, het is maar een druppel op de spreekwoordelijke gloeiende plaat (hm, ik… Verder lezen →

Bloggen…waarom ook al weer?

Heerlijk vind ik het, om weer wat vaker even te zitten tikken. En toch moet ik steeds even op gang komen, als ik een tijdje niks geschreven heb. Ook bij andere blogs zie ik het onderwerp regelmatig terugkomen: ga ik… Verder lezen →

Mooie viezigheid

Als ik het gordijn open doe, moet ik even goed knipperen. Wauw! Vanuit de opkomende zon schieten de vliegtuigsporen alle kanten uit. Het lijkt wel een enorm vuurwerk. Is Zestienhoven net ontploft?!? Het is allemaal viezigheid natuurlijk, maar… wel fascinerend…. Verder lezen →

Uit eigen pot – een update…

Het was een probeersel, mijn moestuin-in-potten. Inmiddels staat het spul zo’n beetje af te sterven, dus de tijd is rijp – die wel, ja 😉 – voor een korte update. Wat betreft de courgettes ben ik er nog niet uit…. Verder lezen →

Joggen als een idioot

Het is tijd om voorzichtig aan weer een beetje te gaan joggen. Nadat ik twee maanden geleden mijn pols brak – en er vervolgens ook nog eens een keer op viel – heb ik het maar even laten zitten, wat… Verder lezen →

Ongeluk zit soms óók nog in een klein… gat!

Als je dan denkt dat het ergste voorbij is. Het gips is eraf, de ergste pijn ook, het gaat de goede kant op. Dus besluiten we dat we onszelf trakteren op een vakantie. Het is gewoon ècht nodig, we hebben… Verder lezen →

Over wachten en verwachtingen

Niet normáál gewoon, het gips mag er straks al weer af! Wat vliegen de weken voorbij. Ik weet nog dat ik dacht: wat vréééselijk, minimaal vijf weken gehandicapt! En ook: nou ja, als ik dan niks kan, met m’n pols… Verder lezen →

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑