Mijn hoofd zit weer zoooo vol, ik weet niet meer waarover ik na moet denken. Ik open m’n iPad en klik de reader aan. Het is een paar weken geleden en ik moet eerst een stukje terugscrollen, ik heb kennelijk… Verder lezen →
Laatst zag ik een film. Niet zomaar het zoveelste Netflix-niemandalletje om onderuitgezakt op de bank even je hoofd mee leeg te maken. Nee, een echte, indrukwekkende film. Waar ik veel over na moest denken. Een waargebeurd verhaal ligt eraan ten… Verder lezen →
Gek genoeg ben ik de laatste tijd weinig in de tuin bezig. Het is sowieso veel te warm geweest, dus ik had gordijnen, ramen en deuren potdicht zitten overdag. En eerlijk gezegd is het ook niet nodig: hoe meer je… Verder lezen →
Zo leer je nog eens wat. Ik dacht: de wilde eend, dat is een grondeleend, die duikt niet. Die steekt de kont naar boven en dobbert zo, met het koppie onder water, al fouragerend met de bips pontificaal omhoog. Liefst… Verder lezen →
Halverwege onze avondwandeling moeten we beslissen of we linksaf of rechtsaf gaan. Zon in de rug of op het gezicht? Rechtsaf, zegt manlief. Huh, zeg ik, je wilde toch een beetje zonlicht pakken? Hij staat abrupt stil en draait zich… Verder lezen →
Heerlijk altijd, om ‘s morgens de vogels te horen fluiten. En onvoorstelbaar dat die kleine beestjes zo veel geluid kunnen produceren, ik hoor ze zelfs door het gesloten raam heen. Iedere tijd van het jaar heeft weer z’n eigen geluidjes…. Verder lezen →
Zo ben je redelijk tevreden hoe je door de dag heen hobbelt, en zo is het weer één bak ellende. Of tenminste: wordt mijn leventje behoorlijk verstoord door die loodzware diabetes-rugzak. Ook mèt insulinepomp gaat het niet over rozen. Het… Verder lezen →
Ik schrijf graag over mijn geneuzel in de natuur, in de tuin, met plantjes en beestjes. Het lijkt soms werkelijk nergens over te gaan, hier. Maar het leidt me af van andere zaken, waarover ik neig te piekeren. Zo gauw… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑