Laatst zag ik een film. Niet zomaar het zoveelste Netflix-niemandalletje om onderuitgezakt op de bank even je hoofd mee leeg te maken. Nee, een echte, indrukwekkende film. Waar ik veel over na moest denken. Een waargebeurd verhaal ligt eraan ten grondslag. Geen overdreven opgesmukte toestanden of op z’n Amerikaans gedramatiseerde scenes. Nee, deze film laat op mij juist een diepe indruk achter door een bijna ijzingwekkend realisme. Fantastische acteerprestaties van Jodie Foster en Tahar Rahim zetten me aan het denken.

Het lijkt zo simpel. Iemand is goed of slecht. The good guy of the bad guy. Dat is het makkelijkste. Kun je tenminste partij kiezen. Voor de goeie kant natuurlijk.

Of is er meer? Zit er ook niet iets tussenin? Is goed niet ook een beetje fout? En zit er bij slecht niet meer achter? En kun je het ook van een andere kant bekijken? Er blijken toch best vaak meerdere kanten te zijn, meerdere factoren mee te spelen, waardoor je meer begrip krijgt voor het eerst zo onaanvaardbare. Denk maar aan die misdadiger, die achteraf blijkt te hebben gehandeld onder bedreiging van z’n gegijzelde gezin… wat zou je zelf hebben gedaan?

Polarisatie, we zijn er gevoelig voor. Dat blijkt wel, uit de steeds weer oplaaiende ophef op social media, op straat, van anti-vaxxers en complotdenkers tot religieuze fanaten en politieke… idioten. Ben je vóór of tegen Brexit? Ben je vóór of tegen de VS? Ben je vóór of tegen boeren?! Maar, wat is het hele verhaal? En zijn we uiteindelijk niet allemaal mensen? Zouden we niet één gezamenlijk belang kunnen hebben? Nee, zo simpel ligt het meestal niet. Moeilijk hoor.

Ik zal niet verder in details treden, maar als zulke dingen je fascineren, is The Mauritanian een aanrader, vind ik persoonlijk. Een film die aanzet tot nadenken.

Alleen nog een kleine spoiler. Aan het einde zie je de “echte” Mauritanian nog voorbij komen, in real life. Die raakte me enorm. Wat een levenskracht en positivisme. Bewonderenswaardig.

Ik stel trouwens sowieso voor dat we stoppen met haat, stoppen met oorlog, gewoon lief zijn voor elkaar, en natuurlijk lief zijn voor jezelf. Doet iedereen mee…? Zo. Geregeld.