Het mysterie van de piep…

Heerlijk altijd, om ‘s morgens de vogels te horen fluiten. En onvoorstelbaar dat die kleine beestjes zo veel geluid kunnen produceren, ik hoor ze zelfs door het gesloten raam heen. Iedere tijd van het jaar heeft weer z’n eigen geluidjes. En vandaag valt één bepaald geluid me op: een harde, eentonige, hoge piep…

Ik open het raam, dat ik gesloten had om de warmte overdag wat buiten te houden. Jemig, wat een kabaal! Aan één stuk door klinkt het keiharde gepiep. En, hoewel ik het eigenlijk al een paar dagen hoor, realiseer ik me opeens dat ik geen idee heb wat dat gepiep voortbrengt. Wat kan het zijn? Dat vraagt om een onderzoek!

Ik loop naar beneden, trek het zonwerende rolgordijn deels omhoog en kruip eronderdoor naar buiten. Het geluid lijkt uit de sierappel te komen. Heel zachtjes loop ik er naartoe. Maar ik word gesnapt. Er klinkt gefladder tussen de bladeren en ik zie nog net iets wegvliegen. Iets groots, ter grootte van een duif, zeg maar. Met gestreepte rijen aan de uiteinden van de veren, denk ik te zien. Wat IS dat?!?

Op m’n telefoon begin ik gelijk te zoeken. Welk geluid maakt een sperwer? Of andere kleine roofvogels, die wel eens in een tuin worden gespot? Nee, die is het niet, die ook niet, die ook niet, …..hmmmm….

Nú ben ik áán. Ik moet het weten! Maar hoe ga ik erachter komen? Snel binnen even de camera pakken. Ik zet de achtervolging in!

Als ik op het groenstrookje achter het huis loop, duurt het niet lang. Daar is het weer… pieieieiep!…pieieieiep! Het lijkt m’n pomp wel hahaha 😉 Maar als ik dichterbij ‘sluip’, heeft ie me weer in gaten en vliegt weg, naar de andere kant van het groepje boompjes. Dus loop ik terug, om het riet heen, om ‘m vanaf de andere kant te bespieden. Ik hoor ‘m duidelijk, maar waar zit ie?

Dan zie ik ‘m opeens. Hij is enorm, met prachtige bruine en grijze strepen in z’n staart en vleugels, vlekjes op z’n lijf, grote ogen en een smalle spitse snavel. Dat is allesbehalve een roofvogel, het is… een koekoeksjong!

Ik moet erg lachen, zo’n groot beest dat zo’n hoog baby-gepiep laat horen… In het riet zit vaak een karekiet te zingen, zou die de pineut zijn geweest, om deze reuzenbaby op te voeden in plaats van z’n eigen jonkies? Z’n stevige diepe nestje schijnt populair te zijn als waardnest.

En nu kan ik er niks meer aan doen, ik hoor het cònstant, de hele dag door, dat gepiep, dag-in-dag-uit. Zeg, zou je je energie niet eens sparen, jochie, en zelf eens proberen eten te zoeken?!?

Ik ben wel benieuwd wanneer ie begint met klokkenluiden…