mijn creative zelfhulp blog bij (on)alledaagsheid

Categorie ZELFBLOGMENU

Voor jou!

Voor jou, als je hier wel eens meeleest. Voor jou, als je mijn voorliefde deelt voor tekenen, of natuurfoto’s, tuinbloemetjes en beestjes, het milieu, of ook gewoon overal over nadenkt. Voor jou, als je soms jezelf herkent in mijn rare… Verder lezen →

Een kwestie van meditatie

Altijd een vol hoofd, ik word er doodmoe van. Ik ben dan misschien niet mijn gedachten, maar ik heb er wel heel veel. Zelfs als ik slaap. Ik word wakker en kan gelijk hele verhalen vertellen over wat ik allemaal… Verder lezen →

Weg

Zo, even naar buiten. Het zonnetje komt er net door, dus ik trek snel m’n jas aan voor een lekkere wandeling. Want veel alternatieven zijn er op het moment niet. Het is dan ook drukker dan normaal, op de paden… Verder lezen →

De verschrikkelijke test

Eigenlijk hou ik wel van testen. Tenminste, als daaruit – liefst in harde cijfers – blijkt dat ik iets kan. Iets weet. Iets goed doe. Of in orde ben. Hoe concreter en absoluter, hoe beter. Een vinkje, een goed cijfer,… Verder lezen →

De zonderling

Het is eind november. De temperatuur is ‘s nachts al een paar keer tot onder het vriespunt gedaald. En daar, in de halfkale afstervende border, staat ie te bloeien. Die ene geum. De zonderling. Je weet het natuurlijk nooit, met… Verder lezen →

De wonderlijke eenvoud van een Random Act Of Kindness

Inderdaad, er is zelfs een begrip voor. En een speciale dag. En eigenlijk weten we allemaal hoe het werkt, is het onderdeel van ons zijn, maar… gek genoeg vergeten we het wel eens. Ik tenminste, als ik weer eens verzonken… Verder lezen →

Held

Helden zijn te gek. Ik hou van helden. Fictieve helden, die against the odds met hun bijzondere talent weten te winnen. Of op geniale wijze het mysterie weten te ontrafelen. Of tegenslagen te boven komen. Maar ook real-life helden. Ik… Verder lezen →

Een blog te veel…?

Mijn zelfhulp is stuk. Het wil even niet meer. Ik hang in een soort vacuüm. Of juist in een confettiwolk van versnipperde gedachten. En ik denk dat het zomaar zou kunnen komen omdat ik teveel blogs lees. Lekker een beetje… Verder lezen →

Gevleugelde vriendjes (9) – Welkom in mijn herfsttuintje!

Ik sta voor het raam om nog een laatste straaltje zon op m’n gezicht op te vangen, voordat de wolken het heerlijke licht weer blokkeren. Onder de appelboom zie ik een merel scharrelen, die tussendoor steeds met een schuin koppie… Verder lezen →

Ik zal het proberen uit te leggen…

Ik wil dus altijd alles uitleggen. Dat is een tic, denk ik. Te vaak, en te veel, wil ik het uitleggen. En ik vraag mezelf af waarom nou eigenlijk. Is het iets wat samenhangt met hoogbegaafdheidskenmerken? Of is het zomaar… Verder lezen →

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑