Zo, even naar buiten. Het zonnetje komt er net door, dus ik trek snel m’n jas aan voor een lekkere wandeling. Want veel alternatieven zijn er op het moment niet. Het is dan ook drukker dan normaal, op de paden in de polder. Er is namelijk weer een lockdown – woord van het jaar misschien? Niet dat het nou zoveel verschil maakt, voor mij persoonlijk, want ik zat al bijna in quarantaine. Boodschappen doen, en dat zo min mogelijk, maar dan heb je het wel gehad. En dan wandelen. En fietsen. En wandelen. En fietsen. Pfff… ik zou het wel heeeeel leuk vinden om weer eens ergens anders heen te gaan, even weg…

Maar het is beter dan alleen maar binnen zitten. Of een virus krijgen. Wat ben ik blij dat ik niet midden in een stad woon! En dat een lockdown hier niet betekent dat je niet eens je huis uit mag!

Ik weet inmiddels precies bij welke buien welke paadjes net wel of net niet meer begaanbaar zijn, en hoe je dat kunt omzeilen. Voor m’n gevoel ken ik inmiddels de eenden, krakeenden, kuifeenden, meerkoeten, waterhoentjes, futen, aalscholvers, blauwe reigers, zilverreigers, zwanen, nijlganzen, grijze ganzen, canadese ganzen, … en zij mij. Weet ik welke boomstronken mooie mosjes hebben. Waar ik bekend gezang kan verwachten van … vogels waarvan ik de naam nog steeds niet weet, ai!

paarse zwammetjes
hoewel ik net wel ‘nieuwe’ paarse zwammetjes zie…

Soms is er een verrassing. Zoals vorige week, als er ineens een eend vlak voor me de sloot in paniekt, op de voet – of eigenlijk vleugel – gevolgd door een buizerd die me rakelings passeert. Mijn hart maakt even een klein sprongetje van opwinding, ook al stelt het niets voor. Maar de afwisseling geeft me weer even een lichte bounce in de tred.

Vandaag zie ik weer een buizerd zitten, op een lantaarnpaal. Toevallig heb ik mijn cameraatje bij me en ik probeer een plaatje te schieten. Hij is eigenlijk te ver weg, dus ik loop wat dichter naar ‘m toe. Hij vliegt op en gaat een paar palen verderop weer om zich heen zitten kijken. Ik volg, maar hij vliegt weer weg, en verdwijnt tussen de bomen.

buizerd
eerst keert ie me de rug toe

Wat lijkt me dat gaaf. Als iemand te dichtbij komt, gewoon weg kunnen vliegen. Als het je niet aanstaat, gewoon wegvliegen. Vleugels uitslaan en foetsie. Heerlijk.

Wegvliegen…

Maar ja, we mogen sowieso niet vliegen. En als wij vliegen, is het weer slecht voor het milieu.

Balen.

Rondje door de polder maar weer.