Categorie ZELFBLOGMENU
Dan gaat het weer een poosje wat beter, en dan ben je ineens weer terug bij af. Je hebt auto-immuundiabetes type 1 gewoon nóóit “onder controle”. Dat blijft een illusie. En, terwijl ik meestal de hypo’s wel voel aankomen, kun… Verder lezen →
Zo links en rechts klinken dezelfde sombere berichten over de gesteldheid van tuinplanten en beestjes. Ik beklaagde me ook al, eerder. Alles groeit zo slecht, er zijn weinig bloemen, weinig insecten, bijtjes, vlinders… Ik ben daarnaast ook zo druk geweest… Verder lezen →
In Canada heb ik steeds het gevoel dat iedereen met de natuur bezig is. En bewust is, vriendelijk, eerlijk… ik begrijp al die grapjes over aardige Canadezen maar al te goed! Ik kan het dan ook niet laten om bij… Verder lezen →
Ze worden steeds beter, die phishing pogingen. Deze mail ontving ik een tijdje geleden. Een prachtige kopie van het origineel. Met uiteraard links naar malafide websites. Misschien hadden ze wel beter de laatste alinea nog even kunnen aanpassen. 🤣
Het ligt ook een klein beetje aan mezelf, want ik heb nauwelijks tijd gehad voor de tuin. Maar voor m’n gevoel is er meer aan de hand. De winter is niet streng geweest… is het de vreemde opeenvolging van warme,… Verder lezen →
Het heeft een naam, kennelijk. Het fenomeen dat je als mens gebukt gaat onder de sombere toekomstverwachting voor de planeet, als gevolg van de klimaatverandering. Die we voornamelijk zelf veroorzaken. En dat laatste, dat is vooral waar ik depressief van… Verder lezen →
Dan ben je een Griekse meubelontwerper. En dan denk je: ik hou van scherven. En dan maak je een mooie houten tafel. Met een zogenaamde verjongde rand, een facet rand. Aan de bovenkant. Heel handig. Dan valt alles wat je… Verder lezen →
We staan samen in het water te turen, gefascineerd door de scholen barracuda’s die we hier nog niet eerder in zulke aantallen hebben gezien. Herinneringen komen boven, aan die duik toendertijd, in de tropen, waarbij we van een paar meter… Verder lezen →
Het hoort bij het leven. Loslaten, ergens afscheid van nemen. Het is niet bepaald mijn sterkste punt. Spullen kan ik maar moeilijk weggooien (niet alleen is dat zonde, maar stel nou dat ik het nog nodig heb?)… En ergens mee… Verder lezen →
Kapot… en dus weggooien? Echt niet. De afvalberg is al groot genoeg. Als een echte knutselskip repareer ik mijn tas gewoon. Héél vrouwelijk. 😁