Wat is onkruid? Ik kijk over het algemeen met grote interesse naar wat er allemaal in de tuin groeit en bloeit, inclusief dat wat ik niet zelf daar heb geplant. En als ik dan naga hoeveel uren ik (niet) in de tuin plantjes eruit aan het rukken ben, valt het kennelijk ontzettend mee, met dat onkruid. Wat ik vooral grappig vind, is dat ik soms – naast de ongehoorzame zichzelf verspreidende of verplaatsende aanplant – ook ‘vreemde’ planten aantref, die ergens vandaan zijn komen aanwaaien.

Zo had ik ooit aanwaaitomaten. Momenteel zijn aangewaaide leeuwenbekjes de boel aan het overnemen. Ineens stond er eentje. En inmiddels staan ze op zeker 6 plekken in de tuin. Ik kom een baby struikroos tegen, geen idee waarvandaan. Een hulstplantje. Een zachte wilg. Een liguster. En meer van die planten die ik echt zelf niet heb aangeschaft: aanwaaiplanten, dus.

Voor het huis heb ik een grote pot staan, met een druivelaar erin. Na een jaar of 15 heeft die druif de geest gegeven, maar ik heb de stronk nog laten staan, peinzend over een nieuwe bestemming voor de pot. Bovendien vind ik de kronkelige stam prachtig. Intussen komt er het één en ander op in de pot: wat campanula, wat veronica, waarschijnlijk vanuit de achtertuin over het huis heen gesprongen. Maar… er staat nog iets tussen, wat ik niet direct thuis kan brengen. Het lijkt wel een vlinderstruik!

Geen idee waar deze nou weer vandaan komt, maar ik ben er wel blij mee! Ik heb het nog niet aangedurfd om een vlinderstruik te kopen, omdat ze aardig groot kunnen worden, maar ik wilde wel een nieuwe vlinderlokker om de afgestorven dropplanten te vervangen. Nou, de keuze is gemaakt, de natuur heeft gesproken. De aanwaaivlinderstruik mag blijven.