De bolklimop als beestjesparadijs

Het is stilletjes in de tuin, zo lijkt het, vanuit mijn woonkamer. De meeste bloemen zijn uitgebloeid en de planten maken zich op voor de winter. Door mijn avonturen met rozemarijngoudhaantjes en de aanwaaitomaten kom ik toch even in de tuin om de boel te inspecteren en tomaatjes te plukken. En dan denk ik plotseling: hoe is het met de bolklimop? Die moet nu toch inmiddels bloei staan? En ja hoor…

Onvoorstelbaar, wat ik zie. Een enorme drukte, overal gezoem, gekruip en gefladder. Meer dan ik ooit had verwacht!

Hij heeft wat meegemaakt…

Toen we eind vorig jaar begonnen met het ‘slopen’, om de tuin op te kunnen hogen, heb ik er alles aan gedaan om de bolklimop te redden. Het is een snelle groeier, dus ik zou best gewoon een nieuwe kunnen kopen na de ophoging. Maar ik had gelezen dat ‘ie heel laat in het seizoen bloeit – had ik eigenlijk nooit zo op gelet – in een periode dat de bijtjes en zo wel een bloemetje kunnen gebruiken! Dus ik heb er alles aan gedaan om ‘m in leven te houden. Eerst flink snoeien, wat niet bepaald makkelijk is bij zo’n grote ronde struik, je komt nergens bij! Op mijn knieën erin kruipen, en een aantal behoorlijk rugbrekende houdingen later is ‘ie wat kleiner. Dan de wortels uitgraven, en met heel wat kracht – daar heb je dan gelukkig weer een man voor – is ‘ie de grond uit. Grote kuil graven achterin de tuin, bolklimop erin. En dan afwachten of ‘ie het redt. Dat ging op zich best redelijk, maar bloeien zat er even niet meer in.

In het voorjaar, als de tuin zo’n beetje klaar is, krijgt ‘ie een nieuw plekje aan de buitenrand. Deze keer gaat het natuurlijk een stuk makkelijker. Alleen is deze tweede verhuizing, zo blijkt in de zomer, wel een hele aanslag op de nog-maar-net-weer-aangeslagen plant. Hij laat dan ook heel wat blaadjes vallen.

Victorie!

Maar hij redt het! En bloeit nu dus als nooit tevoren. En ik sla steil achterover van de hoeveelheid blije insecten! Ik kan ze met geen mogelijkheid allemaal determineren, soms gok ik maar wat, dus ik kies gewoon een aantal (hier en daar helaas onscherpe) foto’s uit om een indruk te geven.

De woeste sluipvlieg (Tachina fera). Geen idee hoe goed ‘ie sluipt, maar woest ziet ‘ie er wel uit met die grote stekels op z’n rug!

Strontvervelend is het wel dat die strontvlieg niet scherp op de foto wil.

… een houtsluipwesp vermoed ik…

Al met al toch wéér een onverwacht blij moment in dat tuintje!

Enneh… zoals altijd is hulp bij de determinatie welkom!樂藍

“De bolklimop of struikklimop (Hedera helix ‘Arborescens’) is een groenblijvende, goed winterharde heester. Zeer insect- en vogelvriendelijk: laat in het najaar bloeiend, daarna zwarte bessen vormend. Kan in zon èn schaduw staan. Vormt een goede schuilplaats voor dieren.“