Een broodje van eigen deeg?

Zelf brood bakken, is dat nou ook creatief? Ach, het is maar net hoe je het bekijkt. Aangezien ik alles ‘op gevoel’ doe en het eindproduct steeds een verrassing is, voelt het best creatief. Het is sowieso altijd leuk om iets te maken, te creëren… ook al heeft het maar een korte levensduur 😁

Het begon ooit uit een behoefte aan lekkerder brood. Ik kon gewoon nergens lekker stevig brood kopen. Soms kwam ik in Duitsland en moest dan altijd even langs een bakker, om heerlijk zwaar brood mee naar huis te nemen. Maar goed, als dat dan weer op was… Dus ben ik zelf gaan bakken. Ik kreeg een tip voor een goeie broodbakmachine, en ging aan de slag.

Hoewel de smaak vaak wel okay is, blijft het moeilijk om daarmee een goede structuur en een mooi uiterlijk te krijgen. Verder stoor ik me aan die kneedhaken die in het brood blijven zitten tijdens het bakken.

Dus het deeg ging al gauw de oven in, op een bakplaat. Het ziet er dan in ieder geval beter uit. Het kost wel tijd. En geld. En ovenwarmte. En het is zo weer op. Ik probeerde met volkorenmeel te bakken, wat meestal toch resulteerde in een soort baksteen. Het brood, bedoel ik dan. De klad kwam er in, en de Lidl kwam op de proppen met een heerlijk biologisch broodje in het assortiment, lekker stevig en krokant. Ook wel makkelijk.

Toch bleef het af en toe kriebelen en waagde ik me weer aan het zelf bakken. Ik liet het puur-volkorenmeel-want-witte-bloem-is-slecht los. En probeerde zelfs wat bakmixen uit (die van de Lidl zijn, echt waar, behoorlijk lekker) en werd steeds creatiever in de samenstelling, het kneden, het rijzen, het bakken. Waarmee ik bedoel: ik doe gewoon steeds wat anders. Op gevoel. En eigenlijk gaat dat al tijden (ehm tja inderdaad in coronatijden wordt er wat vaker zelf gebakken, dat scheelt weer een bezoek aan een winkel) behoorlijk goed! Tja, en wat ik dan doe…? Even denken…

Wat doe ik dan ongeveer?

Ik bedenk hoeveel brood(jes) ik wil bakken en pas de totale hoeveelheid daarop aan. Uitgaande van een brood van rond de 750-800 gram, mik ik zo’n 500 gram aan meel in een kom. Dat is meestal volkorenmeel – maximaal de helft, maar liever iets minder – en speltbloem, een paar handjes haver, een schep maismeel, soms een schep meergranenmix, en dat vul ik aan met patentbloem tot 500 gram. Zonnebloempitten erbij, een snufje zout en wat eko broodverbetermiddel. Ik laat wat gist met suiker in een beetje water opkomen en doe dat door het meelmengsel. Het gaat in de keukenmachine met een kneedhaak, en in een paar stappen doe ik er rond de 300 ml water bij en een scheut olijfolie. Ik blijf wel kijken tijdens het kneden, om te zien hoe het met de structuur gaat. Ik heb gemerkt dat het belangrijk is om niet te veel of te weinig te kneden!

Dan gaat het deeg onder een vochtige doek op een plekje in de zon of bij de kachel – ruime kamertemperatuur, maar niet tè warm! Minimaal een half uur, maar langer dan een uur is nog veel beter. Ik heb nog niet geprobeerd om het overnight in de koelkast te zetten en de volgende dag pas te bakken…

Dan het leukste. Het deeg klop, kneed en sla ik nog even en vorm het op een stukje bakpapier met een vleugje bloem tot het model waar ik zin in heb. Beetje bloem eroverheen, met een nat mesje een mooie snede in de bovenkant… en hij kan de oven in! Spanneeeennd…

De oven verwarm ik flink heet vóór, zo’n 220 graden, met een bak water of wat ijsklontjes onderin (voor een krokante korst). Als het brood erin gaat zet ik ‘m terug naar 180 graden. Na 35 minuten even checken… Broodjes zijn trouwens al na 20 minuten gaar! Meestal haal ik het brood na een minuutje of 40 uit de oven. Mooi hol geluid krijg je als je op de onderkant van het warme brood klopt… Afkoelen op een rooster en smullen maar!

Ik merk trouwens wel dat zelfgebakken brood altijd eerder op is. Toch niet helemaal gezond, dat eigen deeg… 😉