Er valt steeds minder te melden wat betreft de nieuwe bloeiers in m’n tuin. Ik weet nog niet zeker of deze eerste zomer representatief is voor de nieuwe aanplant, maar het lijkt erop dat ik straks aan het begin van de herfst misschien te weinig bijenvoedsel heb. Eens even kijken hoe het ervoor staat.
De montbretia’s (crocosmia) staan nu allemaal in bloei. Het grappige is dat sommige exemplaren oranje bloeien, en sommige wat donkerder oranje met een rood hart!
De eerste herfstasters laten zich zien, al is het nog niet van harte.
Dit kleine schatje staat tussen het gras nèt achter de tuin. Ik heb er ook eentje ontdekt in de tuin zelf, die bij mij is komen aanwaaien.
En er komt wel meer aanwaaien… Na even geduld uitoefenen komen er bloemetjes aan dit ‘onkruid’, en warempel 😀 tomaatjes! Heb ik ineens een moestuin!
De laatste die ik nog in bloei verwacht – maar dat duurt nog even – is de oude teruggesnoeide en verplaatste bolklimop, die later in het jaar nog voor de bijtjes zorgt. De knopjes zitten er al in. Deze variant van de klimop schijnt trouwens gestekt te zijn uit een bloeiende tak van de gewone klimop, die pas stopt met kruipen en een bloeiende struik wordt na tientallen jaren.
Naast vreugde over alle kadootjes is er ook wat verdriet. De droogte lijkt z’n tol te eisen. Ik weet niet wat er allemaal een rol speelt: het gebrek aan regen, de bodemsoort, de ophoging waardoor de afstand tot het grondwater groter is geworden, teveel beplanting, te weinig bodembedekking bij de jonge aanplant… of gewoon een andere reden, maakt sommige planten unhappy.
Meerdere nieuwe planten zijn aan het eind van de bloei helemaal bruin en afgestorven, terwijl ik had verwacht dat ze nog even zouden staan tot in de herfst. De campanula’s, daar wist ik het van, daar heb ik vaker onenigheid mee gehad… Maar ook de lupines, de geitenbaard en de kogelbloem zijn zo goed als dood. Van mijn lievelingetjes, de elfenbloemen, is één plantje wijlen, de andere lijken het nog te doen. De steenanjer – een rotsplant notabene – heeft dorre plekken (en weinig bloemetjes), net als de kruipende vlambloem en zelfs de maagdenpalm en de rozemarijn!
lupine unhappy… 
geitenbaard unhappy… 
rozemarijn unhappy…
Ik heb, wat betreft het bloeien, geprobeerd om de uitgebloeide bloemen regelmatig weg te knippen. Bij het engels gras lijkt het te werken: die blijft met nog wat nieuwe bloemen komen. Maar de kogelbloem en het nagelkruid lijken daar ongevoelig voor en laten gewoon niet of nauwelijks bloemen zien. Hopelijk doen die het volgend jaar beter! Ook de akelei heeft zich niet aan een tweede bloei gewaagd. De nieuw geplante vuurpijlen hebben eigenlijk helemaal geen bloemen laten zien, bedenk ik nu, dat waren alleen oude uitgezaaide exemplaren. De stekelige bereklauw is ook niet aan bloeien toegekomen, maar dat begrijp ik wel – ik heb ‘m tenslotte pas eind mei geplant.
Het donkerrode zonnekruid (Moerheim Beauty) is nu helemaal uitgebloeid, de oranje versie (Waltraut) doet z’n best om het nog eventjes vol te houden. Topper is de dropplant, die zit dan ook nog elke dag bomvol met bijen en vlinders!
De lavendel, daarvan heb ik gelezen dat je ze goed moet snoeien om ‘m niet te laten verhouten. Dat ga ik proberen, best spannend. Het voelt raar om iets te snoeien wat je nog niet zo lang geleden geplant hebt…
De ‘bomen’ die ik al had staan doen het niet goed dit jaar. De katsura en de magnolia hebben kleiner blad dan andere jaren, en vooral de katsura is behoorlijk bruin. Zou ‘ie last hebben van de bolklimop die ik gered heb uit het opgehoogde gedeelte, die nu naast zijn voet staat?
De klimroos was eerst weer aangeslagen na het verplanten, maar nu heeft hij voor de tweede keer verdroogde bruine uiteinden. Het lijkt er echt op dat de grond te droog is.
Terwijl de druif laat zien dat ‘ie van goede huize komt, die is niet kapot te krijgen! Helemaal afgezaagd en daarna bedolven onder 60 centimeter zand plus bestrating… Misschien is hij juist de lucky one, omdat ‘ie op die diepte nog steeds bij het grondwater kan..?!
Hoewel het nou niet bepaald milieuvriendelijk is, heb ik deze zomer regelmatig ‘s avonds gesproeid. Normaal doe ik dat alleen die één of twee keer per jaar dat het echt bloedverziekend heet is. Maar het was misschien toch niet genoeg. Ik ga in ieder geval regentonnen op de kop zien te tikken voor mijn drie regenpijpen, dat scheelt. En eens goed bestuderen welke planten een beetje blij blijven in dit rare droge natte landje…
Wordt weer vervolgd…
Wat vind jij?