Een tijdje geleden heb ik geschreven over lieveheersbeestjes. Ik heb toen ook getweet dat ik ze zo inspirerend vond, een perfect onderwerp om te tekenen. En tja, belofte maakt schuld!

De foto die ik heb gemaakt is niet erg scherp, dus dat kan wel eens een probleem gaan worden… Maar ik vind de hoek van de foto leuk, dus ik ga het gewoon proberen.

De contouren zet ik eerst uit met een zacht potlood. Hij wordt heel klein, nog geen 10 centimeter, want ik kan toch geen details tekenen van zo’n vage foto. Is trouwens nog best lastig, die mooie ronde vorm van het rugschild tekenen… Ik kleur alvast wat wit op de plekken die heel licht moeten blijven, en heel licht geelbruin op de iets meer gekleurde lichte vlakken.

Tekening lieveheersbeestje

Ik ga verder met het uitzetten van het kleurverloop op het rugschild. Het valt me op dat het eigenlijk helemaal niet rood moet worden, zoals ik verwacht had, maar meer oranje. Het is belangrijk om goed op te letten waar licht op valt, waardoor de driedeminsionale vorm benadrukt wordt. Die plekken moet ik beslist nog open laten! Waar het zwart lijkt gebruik ik naast zwart ook donkerbruin, donkerblauw en paars, zodat het lijkt alsof er een bepaalde lichtval is.

Tekening lieveheersbeestje

Het is best lastig om de kleuren te bepalen, dus ik blijf maar laag over laag kleuren, met allerlei tinten geel, groen, oranje en rood.

Tekening lieveheersbeestje

Ik geef de stippen wat meer kleur. Door de schittering op bijna het gehele rugschild zit er maar weinig zwart in de stippen. Er schemert iets door de reflectie heen, wat ik suggereer met blauw, paars, groen en caput mortuum. Dat laatste is een kleur tussen bruin en paars in, die ik heel vaak gebruik. De kop krijgt ook ies nadrukkelijker zwart, en de lichte stukken krijgen wat geel, lichtbruin en groen.

Tekening lieveheersbeestje

Eigenlijk blijf ik hier laag op laag op laag zetten, om de kleuren intenser te maken. Ook maak ik de rand van het schild donkerder, waardoor deze gelijk meer diepte krijgt. Verder begin ik aan de pootjes, die bij de aanzet ook donker moeten zijn om diepte te suggereren. Met kleine donkere stukjes maak ik de pootjes geleed en insectachtig.

Tekening lieveheersbeestje

Dan begin ik aan de achtergrond: het blad waar het lieveheersbeestje op zit. Dat is voor het eerst, en ik weet nog niet goed hoe ik dat moet doen. Ik maak wat witte lijntjes om de nerven na te bootsen. Ieder stukje daartussen moet kleurverloop hebben. Wat een werk! Ik merk dat ik er nogal moeite mee heb en stort me op andere dingen dan tekenen…

Tekening lieveheersbeestje

Uiteindelijk wil ik het toch afmaken, dus pak ik ‘m weer op. Ehr… geen goed plan…! Iemand zei al op Twitter dat ‘ie zo ook wel af was, dat ik er niets meer aan hoefde te doen. Ik had moeten luisteren! Maar ik wil toch proberen te leren, en dus ga ik verder prutsen aan het blad. Voordat ik het weet is het hele linker gedeelte, dat helemaal licht moest zijn van de schitteringen, veel te donker geworden. Ik krijg het reliëf dan ook niet meer goed. Ik stop er maar mee. Deze is voor het eerst officieel ‘mislukt’! Maar ik laat ‘m toch zien, kijk zelf maar…

Tekening lieveheersbeestje

Volgende keer beter… hoop ik!

Ik ben nu weer begonnen aan een hond 🙂