Zijn ze gevlogen? (2)

Voortdurend hou ik ze in de gaten, de koolmezen in ons nestkastje. De natuur moet zichzelf kunnen redden, maar ik wil zó graag dat het goed afloopt met ze!

De invliegopening hangt netjes naar het noordoosten, maar… het wordt ineens tropisch, en bij 30°C hangt zo’n huisje toch behoorlijk te koken in de zon! Weer maak ik me zorgen. Hoe kan ik helpen? Ik sproei de muur en het huisje met een beetje water, in de hoop dat de verdamping de boel een beetje verkoelt. Ik wil het liefste een zonnescherm maken… maar hoe doe ik dat? Dan schiet me te binnen dat het riet net gemaaid is achter het huis. Ik loop ernaartoe en verzamel een bosje losliggend riet. Na wat gehannes met een touwtje, lukt het om het bosje aan de regenpijp vast te binden.

De eerstvolgende keer dat paps aan komt vliegen, schrikt ie zich een hoedje. Hij draait om en landt op de hazelaar, om eens even de nieuwe situatie in zich op te nemen. Al gauw besluit ie dat de kids belangrijker zijn, en met een moedige zwier vliegt ie om het riet heen, het kastje in. Gelukkig!

De volgende dag is m’n teleurstelling groot als het – inmiddels uitgedroogde – riet zo dun is geworden dat het niets meer toevoegt, en ook nog naar beneden gezakt is. Tot zover de reddingsoperatie… Dan maar weer voorzichtig een beetje sproeien. Het riet haal ik weer weg, om de jongen niet te hinderen als ze uit willen vliegen.

Dan zie ik ineens allemaal jonge vogeltjes heen en weer fladderen tussen de hazelaar, de katsura en de sierappel. Zouden ze dan toch…? Al zien ze er meer uit als pimpelmeesjes… Op het moment dat paps het huisje in duikt, komt er net een kleintje aanvliegen, die een beetje boven het huisje blijft fladderen. Hij lijkt er in te willen, gaat er even op zitten, maar vliegt dan weer weg. In de gauwigheid maak ik een paar vage foto’s van de jongelui.

Maar mijn hoofd draait weer overuren. Opzoeken of ze wel eens terug het nest in gaan (nee dus). Opzoeken of kool- en pimpelmezen wel eens elkaars nest uitbroeden of grootbrengen (ja dus). Hoe zit dit nou, wat is hier gebeurd?

En dan hoor ik ze weer. Ze zitten er gewoon nog! En de volgende dag weer. En de volgende. Kennelijk kwamen de pimpelmezen uit een ander nest.

Ik baal een beetje dat ik het niet meteen heb opgeschreven, toen ik ze voor het eerst hoorde. Het enige wat ik weet is dat ze in ieder geval op 13 juni al driftig aan het piepen waren. Ik lees dat ze normaal gesproken pas na ruim een week te horen zijn, dus dat zou betekenen dat ze inmiddels al meer dan 3 weken oud zijn! Ik vind het supergezellig hoor, van mij mogen ze blijven, maar… wordt het niet hoog tijd dat ze hun vleugeltjes uitslaan?!?

Maar niet vandaag aub. Want het waait hard, met windkracht 6. En dan maak ik me weer zorgen.

Wordt vervolgd, hoop ik.