Ze zijn uitgevlogen. Denk ik. Op de eerste ochtend van de zomer, die afgelopen zaterdagnacht om 23:47 begonnen is, is het stil in ons gastenhuisje. Het voelt ineens heel leeg.

Het begon met heel hoog nauwelijks hoorbaar gepiep, ruim twee weken geleden. Het broeden hebben ze onopvallend gedaan, die koolmezen. Af en toe op het huisje landen en een beetje spinnetjes wegpikken, meer zag ik niet gebeuren. Tot ik ineens heel zachtjes het onmiskenbare geluid van jonge vogeltjes hoorde. Wat gezellig! De eerste newborns in het nieuwe huisje!

Vorig jaar hebben ze denk ik alleen overwinterd. Het huisje lag vol met een zacht bedje van mos, maar het drukke af en aan vliegen bleef uit. In het oude huisje hebben we wèl een gezinnetje gehad, dus de plek leek goed. Maar het huisje viel uit elkaar en toen moest er een nieuwe komen.

Toevallig zag ik een superschattig (en superduur) Zweeds huisje, dat ik zó graag wilde hebben omdat het net zo’n rond zolderraampje heeft als ons eigen huis. Je moet eens gek doen hè. Het is zowel een voerhuisje als een nestkastje, afhankelijk van het bodemplankje. Of dat nou een goed idee is – zouden ze wel willen nestelen in zo’n drukbezocht huisje? Dus de afgelopen maanden ligt het voer, dat ook eksters en kauwen aantrekt, steeds verder weg van het huisje. Geen idee of dat helpt.

Maar, gepiep dus! De ouders laten zich nu constant zien, eerst roepend vanuit het groen en een omtrekkende beweging makend om daarna met een bek met beestjes naar het huisje te vliegen. En al snel zitten pap en mam nergens meer mee: ze scheren gewoon rakelings over m’n hoofd en ploepen in één keer vakkundig het gat in.

Met de dag wordt het gepiep harder. En op een gegeven moment hoor ik zelfs wat pubergeluiden. Ik weet niet meer precies wanneer het is begonnen, hoe oud zouden ze nu zijn? Ik zet m’n voerkooitje op tafel, voor m’n eigen gemoedsrust, alsof ze daarin kunnen schuilen als ze belaagd worden bij hun eerste vlucht…

En dan is het stil, en ik ben verdrietig. Heb ik ze nou gemist? Hoe weet ik nu of ze veilig weggekomen zijn? Of de eksters of de buurtkatten ze niet te pakken hebben genomen? Ok, het was echt wel tijd, toch, het is nu zomer, maar van mij mogen ze gewoon gezellig nog even blijven…

En dan komt pap aanvliegen en schiet het huisje in. En barst er weer een gepiep los. Aahhhhh gelukkig! Ze zitten er nog!

Kids, hebben jullie het gezien, de tafel staat klaar! Met schuilkooitje. Beloven jullie me even te waarschuwen voordat jullie gaan? Ik wil jullie zoooo graag uitzwaaien… 😁