Voortdurend hou ik ze in de gaten, de koolmezen in ons nestkastje. De natuur moet zichzelf kunnen redden, maar ik wil zó graag dat het goed afloopt met ze! De invliegopening hangt netjes naar het noordoosten, maar… het wordt ineens… Verder lezen →
The moment I come across Richard Bowler’s photo of a drinking squirrel with its reflection (*), I know I have to draw it. Mesmerizing soft colours, like a sunset. The blurry background is calling for panpastel, but the detail in… Verder lezen →
Het wordt een warme dag. Ik zet om half 7 ‘s morgens alle ramen en deuren open om het huis zo koel mogelijk de dag te laten beginnen. Ik zet een parasol op, voor de openslaande deuren, zodat de ramen… Verder lezen →
Ze zijn uitgevlogen. Denk ik. Op de eerste ochtend van de zomer, die afgelopen zaterdagnacht om 23:47 begonnen is, is het stil in ons gastenhuisje. Het voelt ineens heel leeg. Het begon met heel hoog nauwelijks hoorbaar gepiep, ruim twee… Verder lezen →
Eigenlijk is ie al jaren terug, hier in de polder: de lepelaar. Maar op de één of andere manier heb ik hem (of haar) nog niet op de foto kunnen zetten. Stilletjes noemden we ‘m steeds Leo. Leo de lepelaar…. Verder lezen →
Ze blijven me fascineren, die lieveheersbeestjes. Het zal ook wel in de naam zitten. Maar ook dat ze zo glanzend en kleurig zijn. En dat ze goeie dingen doen. Of minder goeie. En dat ze rondlopen als een kevertje en… Verder lezen →
We mopperen wat af over het weer. Het is nooit goed. Afgelopen maanden hebben we echt schitterend weer gehad, met recordaantallen zonuren en daar zijn we met z’n allen wel blij mee, maar… we hebben ook een record aan neerslagtekort…. Verder lezen →
We hebben weer eens een triest record gehaald: het neerslagtekort is groter dan ooit, en dat al eind mei. Het aantal zonuren is ook hoger dan ooit, en dat lijkt best fijn. Ik word wel vrolijk van die blauwe lucht… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑