Neenee, dit gaat helemaal niet over het befaamde album van Genesis! En eigenlijk ook niet over een aflopend aantal, maar juist een oplopend… Maar die titel schiet gewoon steeds door m’n hoofd. En wel hierom.

Ik heb al eens vaker een gaai gespot in m’n boompje. Eén keer lukt het zelfs om een foto te maken van het bezoek. Waarna ik geschokt constateer dat het helemaal niet zo goed lijkt te gaan met dit specifieke gevleugelde vriendje. Hij ziet er gehavend uit, kale plekken op z’n kop… Ik ben gelijk in een die-moet-ik-redden-stemming. Maar ik heb natuurlijk geen flauw idee hoe. En ik heb ‘m daarna ook niet meer gezien.

Twee weken geleden kwam er weer eens eentje langs. Hij vliegt van m’n katsura, aan de linkerkant van m’n tuintje, naar de sierappel aan de rechterkant. Wat voor mij betekent: snel m’n fototoestel pakken, naar het ene raam, proberen in te zoomen, snel weer naar het andere raam, zelfde verhaal, intussen vogel weg. Eigenlijk is dit wel vrij standaard. 😁

En afgelopen week kwam ie weer langs. En zelfs een tweede keer, later op die dag.

Vanmorgen vroeg is het wéér zover. Ik hoor een krassend geluid, net ietsje anders dan de gebruikelijke herrieschoppers – de eksters en kauwen en kraaien. Ja hoor, daar istie! In de katsura. Dus daar ga ik weer: fototoestel pakken, voorzichtig het gordijn een beetje opzij, proberen in te zoomen… en weg. Naar de sierappel. Ik snel naar het andere raam. Heee er zit er nòg eentje! Leuk! Maar weer zijn ze sneller dan ik. Ze vliegen terug naar de katsura. En… nou moe, daar zit een derde! Wat gezellig!

Ze hebben een onderonsje, en ik heb zowaar de tijd om een paar keer te klikken. Ze zien er in mijn ogen op de één of andere manier jong uit, een beetje fluffy. Pubers. Maar dat zal wel verbeelding zijn. Hoe oud worden die beestjes eigenlijk? En wat eten ze?

Mijn onvermijdelijke online opzoeksessie leert me weer wat, over hun voeding die bestaat uit o.a. insecten, slakken, eikels, hazelnoten (Aha! Ik heb een hazelaar! Maar ja die staat nu te bloeien…), eieren en jonge vogeltjes (neeeee niet hier hoor!!! zielûûûg), lijsterbessen en ander fruit (oh jee, dat klinkt als een bedreiging voor mijn nieuwe kersenboompje…). En dat ze wel 18 jaar oud kunnen worden!

Oké, dan zal ik ze nog wel eens vaker zien, denk ik. 😉

*Wist je dat: “Vroeger had men het niet over de gaai maar over de Vlaamse gaai. Een zoektocht naar de oorsprong van het Vlaamse karakter van de gaai leverde twee verklaringen op. Gaaien kunnen in sommige jaren ons land met tienduizenden overspoelen. Van waar al die vogels plots komen, is niet altijd duidelijk. Het ‘Vlaamse’ van de gaai zou zijn oorsprong hebben gevonden in Nederland omdat onze noorderburen dachten dat al die invasiegaaien uit Vlaanderen afkomstig waren. Een tweede verklaring voor de oude soortnaam is dat de gaai wordt gekenmerkt door een fraai verenkleed dat deed denken aan de kledij van de gegoede burgerij uit het rijke Vlaanderen.” (bron: Gaai | Natuurpunt ) Nou, dat eerste doet me een beetje denken aan zo’n naamgeving als ‘de Britse coronavariant’… 😂