Hoewel ik probeer om zo min mogelijk nieuwe dingen te kopen, ben ik zwak als het om buitendingen gaat. Voor de beestjes bijvoorbeeld. En zo kom ik op de site van de vogelbescherming, tijdens het kopen van vogelvoer, een raamvoederdingetje tegen. Dat ik gelijk wil hebben. Van plastic, dat wel… ai. Maar wel héél leuk – als het tenminste werkt… 😉

Ten eerste zie je de vogeltjes van lekker dichtbij. En ten tweede kan ik ‘m zo klein maken als ik wil. Zodat er alleen kleine vogeltjes bij kunnen! Nou moet ik wel zeggen dat die eksters en kauwen en duiven steeds weer weten hoe ze mijn maatregelen moeten omzeilen. Na enig oefenen durven ze gewoon hun kop door de mazen van mijn voerkooitje te steken. En trekken het schaaltje voer dan naar de rand toe, zodat ze er makkelijker bij kunnen. Klauteren langs een touwtje waar een voerdennenappel aan hangt, ook geen probleem. En anders trek je ‘m toch met poot en snavel omhoog?! Maar dit piepkleine lichte schaaltje… dat zullen ze toch niet durven…?

Dus ik heb ‘m besteld.

raamvoederbakje

En opgehangen. En gevuld.

raamvoederbakje
…jaja komt u maarrrrrr…

De eerste dag blijft het stil. Ik ben al een beetje boos op mezelf… wéér erin getrapt om een onzinnig niet-werkend ding te kopen! En ik denk aan de tarweplantjes die bij een vriendin uit een elegant maar ongebruikt raamvoerbakje groeien.

raamvoederbakje
… toevallig zit er een merel, maar ja dat gaat niet lukken…

Maar.

Na twee dagen worden ze nieuwsgierig. Via de muur, of de heg, of het bankje, komen ze dichterbij om eens te inspecteren wat er te halen valt. Jaaa!

raamvoederbakje
… via de muur even kijken is populair…
raamvoederbakje
… dat zeg ik…

En dan is het een komen en gaan. Dat ze soms pontificaal IN het bakje gaan staan, kan me niet schelen (hé niet poepen hè!), ze komen, en ik vind het prachtig! Steeds als ze op de rand van het bakje landen, hoor je een zacht geluidje van het trillende raam, dus je hoeft niet eens te blijven staren. In de stoel bij het raam, boek op schoot, steeds opkijken als er weer bezoek is. Soms ga ik staan, en dan lijken ze eerst te schrikken – zoooo dat is wel erg dichtbij – maar vervolgens komen ze weer terug. Zo lief!

koolmees
…kan ik al? kan ik al?
raamvoederbakje
raamvoederbakje
… doe jij dat nooit dan, in je bord gaan zitten?

Ik droom alweer, van vogeltjes die uit mijn hand komen eten… 😁