Het heeft iets, zaadjes planten. De diepe symboliek ervan komt terug in allerlei uitdrukkingen. Maar het is ook gewoon leuk. Ik voel me een beetje moeder, met allemaal kindjes. Blij als ze groeien, somber als ze het niet naar hun zin hebben.
Deze keer kreeg ik van de buuf nieuwe inspiratie: kruidenzaad van de supermarktspaaractie. Ik verwachtte er niet zo veel van, maar toch kwamen de kruiden mooi op in de minikweekpotjes en had ik ineens tuinkers op m’n boterham… De piepkleine potjes met miniplantjes zijn superschattig! Maar wel een beetje weinig. 🤭 Dus ga ik al snel over tot uitbreiding.
De mini basilicum, citroenmelisse en selderij gaan in grotere potjes. Ze schrikken even, maar na ruim een week beginnen ze een beetje door te groeien. Hopelijk wordt het zo nog wat… Alleen zitten ze nu ineens onder de vlekjes?!
Intussen zaai ik ook wat ander zaad dat ik nog (veel te lang, zo gaat dat) had liggen. Een beetje basilicum gaat in kleine bakjes. Het duurt een eeuwigheid tot ze ontkiemen. Ik zet ze buiten, in de hoop dat ze dan snel sterker worden. Maar na een paar weken is het nog niet meer dan dit.
Peterselie en bieslook gaan in een grote pot buiten. Ook die hebben lang nodig. De bieslook is niet meer dan een sprietje hier en daar; de peterselie begint na enkele weken eindelijk een mini beetje vorm te krijgen. Er zijn wat ongenodigde vriendjes bij gekomen.
Ook worden de al een tijdje bewaarde korianderzaadjes geplant. De tweede generatie, afkomstig van de zaadjes die ik jaren geleden uit Thailand heb meegenomen. Ik word er een beetje sentimenteel van… Tot m’n verbazing komen ze binnen twee dagen op!
En dan de dille. Ik zaai ‘m in de volle grond op drie plekken. Plek 1 valt ten prooi aan m’n ondergrondse huisgenoot: de mol. Plek 2 in de schaduw levert één schamel kiemplantje op. Plek 3 in de halfschaduw toont na een paar weken 3 kleine zwakke exemplaren. Maar dan… in de zon! Ik zaai wat dille en nog wat gemixte kruiden zowel in de volle grond als in 3 potjes op een zonnig plekje in de border, en die doen het als een tierelier!
Van dezelfde buuf krijg ik ook nog een zakje radijskruid en twee ontkiemde courgettezaadjes. Het radijskruid is echt ongelooflijk. Nadat ik ze in een potje zaai, zijn de volgende dag de zaadjes al ontkiemd! Ik zie ze bijna groeien! Wat een groeikracht uit zo’n klein zaadje, onvoorstelbaar…
…dag 2… …dag 3 ’s morgens… …dag 3 ’s avonds… …dag 4… …dag 5…
Helaas weet ik niet goed wat ik ermee moet, dat radijskruid. Ik kom niet verder dan een handje over de salade, en dus groeit deze kiemgroente in no time uit tot een volwaardige plant.. wat vast niet de bedoeling is. 🤔
Van de courgette weet ik dat ie veel ruimte nodig heeft, maar ja, m’n tuin staat al zo vol… Ik besluit een plekje in de schaduw vrij te maken door een struik een beetje te snoeien. En nummer twee krijgt een plekje in een grote pot. Je moet toch iets proberen?
In eerste instantie lijkt het plantje in de pot – in de volle zon – het moeilijk te hebben, terwijl z’n broertje in de volle grond in de schaduw lekker aanslaat. Maar ruim twee weken later lijken de rollen omgekeerd.
… in de volle grond … … en in een pot …
Ik ben benieuwd wat de pot allemaal schaft deze zomer… 😉
27 mei 2020 op 15:22
Leuk zeg!
En wat de radijsjes betreft, je kunt toch gewoon radijs kweken?
27 mei 2020 op 20:52
Ehm… Weet je dat ik niet eens weet of dit hetzelfde plantje is? Is kiemgroente exact hetzelfde als de volwassen eetbare versie? Dan laat ik ze gewoon doorgroeien…
27 mei 2020 op 22:57
Geen idee, ik denk het wel?
Maar inderdaad, gewoon uitproberen 🙂
27 mei 2020 op 22:58
Yep!