Werd tijdens mijn jog-rondje vandaag weer eens ingehaald door een snellere loper. Net op het moment dat ik dacht: hè, het gaat lekker!

Waarom schiet er dan direct door mijn hoofd dat ik te langzaam loop? Dat ik iets niet goed doe? Dat ga ik dus niet meer denken. Dit is mijn tempo, mijn lijf, mijn flow. Het is net als in het leven zelf, ik voel me vaak een beetje mislukt als ik al die succesvolle mensen zie. Snelle carrières, grote auto’s, grote huizen… Op linkedin of facebook kun je echt van iedereen die je ooit maar gekend hebt zien hoe fantastisch ze geslaagd zijn in het leven. Dan heb ik het gevoel dat ik behoorlijk de boot heb gemist.

Dat ga ik dus niet meer denken. Je mag me gewoon voorbij. Alle respect voor wat jij presteert. Zelf wil ik ook nog wel een keer stralen, daar werk ik aan. Als ik m’n eigen flow maar vind, mijn eigen tempo, mijn eigen waarden. Wat iemand anders daarvan zou kunnen vinden mag niet uitmaken.

Inhalen mag.