Waar zijn de vlinders…?

Het is al augustus en ik heb er nog maar weinig gezien, laat staan gefotografeerd. Waar zijn de vlinders? Vorig jaar zaten de grote vlinderstruiken in de straat he-le-maal vol met distelvlinders, en ik heb er dit jaar nog niet één gezien! De enige vlinders die iedere dag in m’n tuin rondfladderen zijn koolwitjes. Tijdens de jaarlijkse vlindertelling blijken er ongeveer half zoveel vlinders geteld te zijn als tien jaar geleden. En voor mijn gevoel zie ik er nòg minder dan de helft.

In het voorjaar zag ik voor het eerst een kolibrievlinder in de tuin. Fantastisch! Maar helaas was het dus geen aankondiging van een goed vlinderjaar… De droogte waar ik me steeds zo’n zorgen over maak, is ook voor de vlinders niet zo best. Er staan aardig wat bloemen te bloeien in m’n tuin, maar ik weet niet of ze genoeg nectar geven als het zo droog is. Wat ik wel zie is dat het aantal hommels redelijk lijkt op het aantal vorig jaar, gelukkig.

Ik spot wel zowaar vandeweek een dagpauwoog. Hoewel dat één van de meestvoorkomende vlinders is, zie ik ze zelden in m’n tuin. Ook boomblauwtjes zie ik niet vaak. En als ze er zijn, zijn ze ook zo weer weg… Het lukte uiteindelijk – met wat geduld – om deze lichtblauwe fladderaar een keertje vast te leggen…

Het muntvlindertje komt regelmatig op bezoek. Vorig jaar zat ie nogal eens op de munt 😉 maar nu eens op de ereprijs.

Verder zie ik hier en daar een nachtvlindertje of iets wat daar op lijkt. Het altijd weer heel interessant om te proberen om erachter te komen wat het precies is…

Deze bleke grasuil zie ik bijna over het hoofd, hij heeft een goeie achtergrond gekozen! Wat heeft ie eigenlijk een zacht pluizig koppie…

Zo’n plakker lijkt maar een saai bruin ding, maar jemig die voelsprieten, complete antennes zijn het! Daaraan zie je dat het een mannetje is.

Dat het slecht gaat met de insecten, en met name met de bijen, is al een tijd in het nieuws. En nu weer de vlinders die het moeilijk blijken te hebben, je wordt er niet vrolijk van. Afgelopen juni was ik erg blij met de koolmeesjes in m’n huisje, en leefde ik mee met de ouders die af en aan moesten vliegen met rupsjes en ander voedsel. Ik hoopte maar dat ze genoeg te eten konden vinden! En nu denk ik weer: al die opgegeten rupsjes, hoe moet dat nou met de vlinders?

Ik lees ook dat ze zich iets noordelijker ophouden als het hier te warm is. Per regio is er dan ook een verschil in voorkomens per vlindersoort te zien bij de vlindertelling van dit jaar. En vorig jaar waren kennelijk de omstandigheden voor de distelvlinder precies goed waren, wat dit jaar nog maar te bezien valt.

Tja, en nu? In gedachten heb ik al weer een rupsenkweekkast of zo in m’n achtertuintje…