Hoe handig het is, dat we twee handen hebben, daar sta je nooit zo bij stil. Totdat je er eentje niet mag gebruiken. Verbazingwekkend. En dus ga ik weer zitten tikken, want dat gaat wel met één hand. Als je effe de tijd hebt dan. Had ik al gezegd hoe lastig het is om een laptop open te klappen?

De eerste paar dagen mag ik m’n hand helemaal niet gebruiken. Want het is niet de bedoeling dat het gips gaat knellen, met alle ellende van dien. Nou, deze dagen kunnen me niet snel genoeg voorbij zijn! Waar ik dan zoal tegenaan loop?

Even een opsomming van gekkigheid.

  • Je handen wassen, we doen het – zeker afgelopen jaar – de hele dag. Maar heb je al eens geprobeerd om één hand te wassen?
  • Vuil onder je nagels vandaan halen, of een weerhaakje wegvijlen? Wat een gepiel.
  • Iets openmaken, klikdeksels, draaideksels, ik word snel handig in het gebruik van een stroef doekje tussen m’n knieën. Bij de tandpasta met een klikkende draaidop was ik toch een beetje bang dat ik bij het losschieten de hele wastafel onder de tandpasta zou spuiten.
  • Een pot oppakken gaat prima, totdat de helft van de omtrek groter is dan je hand. No way.
  • Met (zware) dingen in je hand de trap op en af lopen is nog iets trickier als je geen hand over hebt om de trapleuning te grijpen…
  • Mijn waterverspilling neemt ineens toe als ik met dezelfde hand de kraan opendraai, water pak en weer dichtdraai. Hm.
  • Gelukkig hebben wij thuis het soort wc-papier dat je precies met een korte ruk af kunt scheuren. Ik blijf voorlopig maar thuis dus.
  • Een knoop ergens in leggen? Ik moet denk ik naar de scouting, voor de enkelhandige techniek…
  • Met een bezem wat kruimels bij elkaar vegen lukt nog wel, maar als je dan het stoffer-en-blik in je hand neemt… dan weet je het niet meer.
  • M’n lenzen uitdoen is de eerste horde, maar ze dan schoonmaken…?
  • Met geen mogelijkheid krijg ik m’n lange haar bij elkaar in een staart.
  • Mijn bh uitdoen kan ik blind, maar aandoen… help! Manlief?
  • En dan nog de diabetesperikelen met het uitlezen van m’n sensor, het vervangen van de pennaald, het verwijderen van het beschermdopje, het instellen, het injecteren… jemig je moet geen reuma of zo hebben! Zou ik nou een steeds betere motoriek krijgen?

Nee, geen twijfel mogelijk: het is goed dat we twee handen hebben!

Intussen wiebel ik er driftig op los, door de pijn heen, om die gezwollen vingertjes soepel te krijgen, ik kan niet wachten tot ik ze weer mag gebruiken.

En dat na één dag!

Ik word ook wel slimmer. Zo heb ik inmiddels door dat je soms de sluiting éérst vast kunt maken, dan erin stappen en omhoog hijsen. Zie je het voor je, hoe elegant?😂

Maar dit was vast nog niet alles… 🥴