mijn creative zelfhulp blog bij (on)alledaagsheid

Categorie Life&Mind

Rotte appel

Ik pak een appel van de fruitschaal. Blèèhh!! Hij geeft mee tussen m’n vingers…. Die is helemaal rot! Terwijl ik de deksel van het gft-verzamelbakje optil, schiet me ineens iets te binnen. Wie houden er van rot fruit? Vlinders! De… Verder lezen →

Onverwacht Oostvoorne

Het is niet helemaal wat ik voor ogen had, deze maand. Ik dacht meer aan lange fietstochten en andere sportieve activiteiten op hier en daar dagjes vrij. Maar met een pols in het gips is de keuze aan activiteiten ineens… Verder lezen →

Ho(ohmmmm)mmels…

Ondanks de slechte voorspellingen, piept er af en toe een straaltje zon tussen de wolken door. Ik doe de tuindeuren open en loop naar buiten. Diep inademen. Langzaam uitademen. Even lucht. Want ik voel me opgesloten. Mijn hoofd draait overuren,… Verder lezen →

Mug

Op de één of ander manier zitten ze erop te loeren, die insecten: zo gauw ik het raam open doe vliegt er iets naar binnen. Meestal zo’n brommende vlieg, die lekker overal gaat zitten poepen. En dan lopen wij weer,… Verder lezen →

Niet klein te krijgen

Aangezien ik nogal van het experimenteren ben, gooi ik de kontjes van de bosuitjes nu een keertje niet weg. Nee, ik zet ze ik een bakje water. En ik gooi er ook een paar zó in de tuin, op plekjes… Verder lezen →

Het helpt een handje

Hoe handig het is, dat we twee handen hebben, daar sta je nooit zo bij stil. Totdat je er eentje niet mag gebruiken. Verbazingwekkend. En dus ga ik weer zitten tikken, want dat gaat wel met één hand. Als je… Verder lezen →

Ongeluk zit soms in een klein… muurtje

De dag begint als een gewone dag. Dat wil zeggen, na onverklaarbare hypers gisteren verloopt de nacht onrustig, met een aaneenschakeling van het trrr-trrr-trrr van m’n sensor, die me vertelt dat ik een hypo heb. Dus een tikkeltje gesloopt kruip… Verder lezen →

Prijsperikelen

Het lijkt wel of ik de oorlog nog heb meegemaakt. Voor iemand die niet op bijstandsniveau hoeft te leven of zo, lijk ik soms debiel zuinig. Als ik weer eens bij de kassa sta te wapperen met een kassabonnetje (dat… Verder lezen →

Uit eigen pot

“Heb je niks te doen dan, verveel je je of zo?” vraagt de buurvrouw gekscherend, als ik sta uit te meten hoeveel potten er vóór het huis in het streepje zon zouden kunnen staan. Maar dat is het niet. Het… Verder lezen →

“Weertje hè?”

Diep ellendig kan ik me voelen, als het weer zo grijs en nat en onstuimig is. En als het stralend weer is… straal ik zelf ook! Op de één of andere manier heeft het weer belachelijk veel invloed op mijn… Verder lezen →

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑