Donderdag 22 augustus. Vandaag mag ik naar Schiedam. Het maakt me even niet zo veel uit waar ik terecht kom, als het maar voor R beter te doen is. Iedere dag met files naar Zuid, hij is zelfs al een… Verder lezen →
Het is dezelfde zuster die me ‘liet hangen’, die me nu in de rolstoel komt helpen. Ze vraagt wat ze moet doen. Ik geef aan dat ik graag wil dat ze mijn been tegenhoudt, omdat de adductoren waarschijnlijk beschadigd zijn… Verder lezen →
Het is steeds een herhaling van zaken. Ik leg uit aan de verzorger dat ik niet uit bed mag, en hoe ik op bed moet plassen. En verder is het: wachten. Op maandag ga ik bellen. Ik vraag de verzekering… Verder lezen →
Onderaan het papiertje met de twee maaltijdkeuzes voor de warme maaltijd prijkt de mededeling dat er rekening gehouden kan worden met allerlei diëten, zoals glutenvrij of natriumarm. Eten, dat is ook een bron van stress voor mij. Ik ben normaal… Verder lezen →
Ik hoor de zusters tijdens de medicatieronde om het hoekje met elkaar overleggen. “En die 17 eenheden insuline?” Ik herken de stem van de zuster – aan wie ik eerder vandaag ook al uitlegde dat dit fout in het dossier… Verder lezen →
Mijn kamergenote heeft een slechte nacht, en dat is te ruiken. We hebben al een beetje een ritueel, om even te overleggen of we ‘bellen’ en wie er dan als eerste geholpen wordt. We hopen dat de verzorgers ermee geholpen… Verder lezen →
Tijdens het wachten, op de spoedafdeling, op een bed elders, besluit mijn lieve Other Half, R, naar huis te gaan om de (door de politie bij ons thuis afgezette) fietsen binnen te zetten, om daarna met de auto terug te… Verder lezen →
Het is lekker fietsweer en we zijn door de polder alweer richting huis aan het trappen. Nog even langs de molen voor meel. Ik zie rechts een soort weggetje en een fietspadbord. “Zullen we dat eens nemen?” roep ik en… Verder lezen →
Wij hebben dus thuis nog gas. Een fossiele brandstof, die we eigenlijk niet meer zouden moeten misbruiken. Maar ja, “van het gas af”, dat heeft nogal wat voeten in de aarde. En brengt dilemma’s met zich mee. Ik hou namelijk… Verder lezen →
Het klinkt wat denigrerend: stoepplantje. Terwijl ik juist vol bewondering en enthousiasme gadesla hoe er tussen de stenen van het erf – bedoeld als parkeerplek – een nakomeling van mijn lievelingsbloem lijkt te groeien…. wat een wondertje! Wat leuk! Hij… Verder lezen →
© 2024 Veroniqzelf — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑