Regelmatig ben ik wat teleurgesteld in manier waarop de gemeente omgaat met de inrichting en onderhoud van mijn woonomgeving. Die is vaak wat natuuronvriendelijk – en mensonvriendelijk – om het zo maar te zeggen. Kortgemaaide grasstroken zodat honden er lekker makkelijk kunnen poepen, aanplant van nutteloze exoten en kappen van prachtige historische bomen, om maar een paar dingen te noemen.

Maar, er zijn soms ook lichtpuntjes. Dus het is wel zo eerlijk om daar ook eventjes bij stil te staan. Want tja, wie het kleine niet eert…

Wat zie ik dan als positief? Een paar voorbeelden.

Hier en daar worden wandelpaadjes aangelegd met houtsnippers. Enkele boomspiegels die door buurtbewoners van bloemen zijn voorzien, worden door de maaiers met rust gelaten. Sommige bermen zijn met wilde bloemen ingezaaid. Er staan meer en meer insectenhotels. Voor kinderen – en iedereen die interesse heeft – zijn er informatieborden over de lokale natuur geplaatst. Er is een afschermende wand geplaatst voor de favoriete broedplek van onze lokale ijsvogels.

Vaak zijn deze dingen het werk van natuurbewuste vrijwilligers, waarvoor dank!

Zo valt me tijdens het wandelen op dat deze knotwilgen keurig om en om zijn gesnoeid, zodat er nog alternatieve plekjes zijn voor de geschrokken gevluchte knotwilgbewoners en voedselzoekers. En zo hoort het! Goed geknot!

knotwilgen
knotwilgen

En ook deze invasieve nijlgans is kennelijk blij met zo’n overgeslagen Hollandse knotwilg, al vind ik het een wat vreemde combinatie. Meteen zit ik op internet, en leer ik dat zo’n nijlgans eigenlijk geen ‘echte’ gans is… (lees dit maar eens: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nijlgans 😉)

nijlgans in knotwilg
nijlgans in knotwilg